Κατά το Σάββατο του Λαζάρου, γιορτάζουμε την ανάσταση του Λαζάρου. Η ανάσταση του Λαζάρου, αποτελεί ένα ακόμη θαύμα του Ιησού Χριστού.
Ο Λάζαρος, ζούσε στην Βιθυνία της Ιουδαίας. Αρρώστησε κάποια στιγμή βαριά και οι αδελφές του, Μάρθα και Μαρία στην προσπάθειά τους να τον βοηθήσουν απευθύνθηκαν στον Κύριο στην Γαλιλαία.
Ο Ιησούς όμως έφτασε στην Βιθυνία, τέσσερις ημέρες μετά την ταφή του Λαζάρου. Ο Ιησούς προσευχήθηκε για αρκετή ώρα μπροστά από τον τάφο του Λαζάρου και στην συνέχεια ζήτησε να του ανοίξουν την πλάκα του τάφου. Μόλις συνέβη αυτό, Εκείνος είπε: «Λάζαρε δεύρο έξω».
Ο Λάζαρος μετά την εντολή του Κυρίου, σηκώθηκε – αναστήθηκε από τον τάφο. Έζησε για αρκετά χρόνια, όπου στο τέλος της ζωής του στην Κύπρο, έγινε επίσκοπος.
Σύμφωνα με τον θρύλο, λέγεται ότι ο Λάζαρος δεν μίλησε ποτέ για την τετραήμερη παραμονή του στον κάτω κόσμο. Μετά την ανάστασή του, γέλασε μόνο μια και μοναδική φορά και αυτό όταν είδε κάποιον να κλέβει μια πήλινη στάμνα. Όταν ρωτήθηκε γιατί γελάει, εκείνος απάντησε: «Δείτε, ο πηλός κλέβει τον πηλό,(Το χώμα κλέβει χώμα)» !
Σε πολλά μέρη της πατρίδας μας, κοπέλες στολίζονται και πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, τραγουδούν τον «Λάζαρο».
Πού ήσουν, Λάζαρε,
πού ήσουν κρυμμένος
και σε κλαίγαμε
οι αδελφές σου;
ήμουνα στο μνήμα μου κλεισμένος
και στο χαντάκι, χαντακωμένος !
σήκω, Λάζαρε
και μην κοιμάσαι,
σήκω, που έρχονται
τα Άγια πάθη,
το Μέγα Σάββατο
και η Λαμπρή !
