Την Αγία και Μεγάλη Πέμπτη εορτάζουμε τον Ιερό Νιπτήρα, τον Μυστικό Δείπνο, την υπερφυά Προσευχή και την Προδοσία. Τις τέσσερις αυτές πράξεις μάς προβάλλει η Αγία μας Εκκλησία, οι οποίες έγιναν η μία μετά την άλλη το ίδιο βράδυ.
Καμμιά άλλη νύχτα δεν είδαν οι άνθρωποι τον Θεό και Κύριο του κόσμου να σκύβει και να πλένει τα πόδια των Μαθητών του. Σκυμμένος ταπεινά σαν δούλος πλένει τα πόδια τους ψιθυρίζοντας «οὐκ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι».
Έπειτα ο Κύριος αφού φόρεσε τα ιμάτιά του και τους συμβούλεψε να έχουν αγάπη μεταξύ τους και να μην επιζητούν πρωτεία κάθισε στο τραπέζι. Εκεί έγινε η παράδοση των φρικτών μυστηρίων, η προσφορά της Θείας Κοινωνίας στους ανθρώπους.
Πρώτα στο τραπέζι της νύχτας εκείνης στο υπερώο της Ιερουσαλήμ και ύστερα σε όλες τις άγιες τράπεζες των Ναών μας, προσφέρεται ο ίδιος Αμνός και το ίδιο κρασί, όπως προσφέρθηκε τότε, το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.
Έπειτα έρχεται μέσα στο σκοτάδι της νύχτας στον κήπο της Γεσθημανή με τους μαθητές του να προσευχηθεί πριν το Πάθος. Προσεύχεται ο Χριστός και οι θρόμβοι ιδρώτος του προσώπου Του γίνονται φόβητρα. Αποφεύγοντας δήθεν τον θάνατο, εξαπάτησε με αυτό τον εχθρό, τον διάβολο.
Στην συνέχεια ακολουθεί η σκηνή της Προδοσίας. Καμιά νύχτα δεν φιλοξένησε πράξη τόσο σκοτεινή και βέβηλη σαν την προδοσία του Ιούδα.
Έχει πολλές προδοσίες να παρουσιάσει η ιστορία, καμμιά όμως δεν μπορεί να συγκριθεί σε κακότητα και δολιότητα με εκείνη που διέπραξε ο μαθητής του Χριστού, ο Ιούδας, ο οποίος από τότε έγινε σύμβολο κακίας, αχαριστίας και διεφθαρμένης ψυχής.
Πολλά έχουν γραφτεί για τον Ιούδα. Η μορφή του παρ᾽ όλα αυτά αποτελεί μυστήριο σκοτεινό.
