Έξι ημέρες πριν από το Πάσχα έρχεται ο Ιησούς στη Βηθανία, προσκαλεσάμενος σε δείπνο. Εκεί βρισκόταν και ο Λάζαρος τον οποίο είχε αναστήσει την προηγούμενη μέρα.
Μαζί του βρίσκονται και οι αδελφές του Λαζάρου, η Μάρθα, που διακονούσε στο τραπέζι, και η Μαρία, που άλειψε με μύρα τα πόδια του Κυρίου γιατί είχαν μάθει για την ανάσταση του Λαζάρου και ήθελαν να τον δουν από κοντά.
Οι αρχιερείς τους πάντως είχαν τόσο φθόνο κατά του Ιησού, ώστε ήθελαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο για να εξαφανίσουν τα πειστήρια του θαύματος, τη μαρτυρία της ανάστασης.
Ο Ιούδας, φθονώντας θανάσιμα τον Χριστό, διαμαρτυρήθηκε για τη σπατάλη του μύρου, τάχατες, από ενδιαφέρον για τους φτψχούς, ενώ ήταν αποδεδειγμένο ότι κρατούσε τα βαλλόμενα στο «γλωσσόκομο», όντας ανάξιος της εμπιστοσύνης που του έδειξε ο Κύριος.
Απλώς, το «ενδιαφέρον» του για τους φτωχούς γινόταν το νομότυπο κάλυμμα των αληθινών αισθημάτων του για τον Ιησού.
Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2014
