Μετά τη θλίψη και τον πόνο για τη μαρτυρική σταύρωση και το θάνατο του Ιησού Χριστού η κοινωνία των ορθοδόξων χριστιανών προετοιμάζεται για το μεγάλο γεγονός της Ανάστασής του.
Τις νυκτερινές πομπές κατά την προηγούμενη νύχτα με τα κουβούκλια των επιταφίων ακολουθούμενα από χιλιάδες πιστών διαδέχεται η προετοιμασία για το χαρμόσυνο γεγονός.
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί Εκκλησία μνημονεύει την κάθοδο του Ιησού στον Άδη και τελεί τον εσπερινό του Μεγάλου Σαββάτου.
Το κλίμα στους ιερούς ναούς έχει αλλάξει.
Τα πένθιμα καλύμματα στις εκκλησίες, μαύρα και μωβ, έχουν αντικατασταθεί με κόκκινα, αναστάσιμα.
Η ακολουθία έχει αναστάσιμο και πανηγυρικό χαρακτήρα. Είναι η λεγομένη Πρώτη Ανάσταση.
Μετά την ανάγνωση της προφητείας του Ιωνά, η οποία προτυπώνει την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου, αντηχεί ως νικητήριος ιαχή ο ψαλμικός στίχος:
«Ανάστα, ο Θεός, κρίνον την γην
ότι συ κληρονομήσεις
εν πάσι τους έθνεσι»
Αμέσως μετά, διαβάζεται το Ευαγγέλιο, το οποίο έχει αναστάσιμο περιεχόμενο (Κατά Ματθαίον κη’ 1-20):
Σεισμός εγένετο μέγας, καθώς οι Μυροφόρες, πλησιάζουν τον Τάφο του Ιησού. Άγγελος Κυρίου αποσφραγίζει τον τάφο. Όταν οι δύο γυναίκες καταφθάνουν τον βλέπουν κενό και τον Άγγελο να τους αναγγέλλει ότι «Κύριος Ανέστη».
Το χαρμόσυνο γεγονός θα πρέπει να το διαμηνύσουν στους μαθητές του. Ο Χριστός εμφανίζεται στις δύο γυναίκες.
Σύναξη των 11 μαθητών και εμφάνιση του Χριστού ενώπιόν τους. Τους προτρέπει: «Πορευθέντες μαθητεύσαντες πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
