Ἀντίφωνον ΙΕ’
Ἦχος πλ. β’
Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας. (ἐκ γ’).
Στέφανον ἐξ ἀκανθῶν περιτίθεται, ὁ τῶν Ἀγγέλων Βασιλεύς.
Ψευδῆ πορφύραν περιβάλλεται, ὁ περιβάλλων τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις.
Ῥάπισμα κατεδέξατο, ὁ ἐν Ἰορδάνῃ ἐλευθερώσας τὸν Ἀδάμ.
Ἥλοις προσηλώθη, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.
Λόγχῃ ἐκεντήθη, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμέν σου τὰ Πάθη Χριστέ. (ἐκ γ’).
Δεῖξον ἡμῖν, καὶ τὴν ἔνδοξόν σου Ἀνάστασιν.
Ερμηνεία
Σήμερα κρεμάται πάνω στο ξύλο Εκείνος που κρέμασε τη γη πάνω στα ύδατα.
Στεφάνι από αγκάθια φοράει στην κεφαλή.
Εκείνος που είναι ο βασιλιάς των Αγγέλων.
Ντύνεται με ψεύτικη πορφυρα, αυτός που περιβάλλει τον ουρανό με σύννεφα.
Δέχτηκε ράπισμα, Εκείνος που στον Ιορδάνη ποταμό ελευθέρωσε τον Αδάμ από τον δεσμό της αμαρτίας.
Με καρφιά καρφώθηκε ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Με λόγχη κεντήθηκε ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμε τα πάθη σου Χριστέ.
Δείξε μας και την ένδοξή σου Ανάσταση.
