Ο άγγελος λέει στις μυροφόρες: “Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν τον Εσταυρωμένον;”
Αυτό το “εσταυρωμένον”,λαμβάνει πλέον άλλη αξία και έτερο βαθύ νόημα.
Ο Σταυρός είναι η νίκη του Χριστού πάνω στο κράτος του θανάτου. Δεν είναι πλέον ταυτόσημο το “εσταυρωμένος” με το επικατάρατος και το ηττημένος. Μέσα από την κατάρα και την ήττα, ήρθε η ευλογία και η νίκη, νίκη για τον άνθρωπο.
Ο Σταυρός είναι τίτλος τιμής και τρόπαιο για τον βασιλιά Χριστό. Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός πώς μνημονεύεται ο Σταυρός την ώρα πού αγγέλεται η ανάσταση, από τον ευαγγελιστή της Ανάστασης.
“Τί χαρά! Τί νίκη”. Ο σταυρός είναι η απόδειξη και το μαρτύριο της άφατης αγάπης του Χριστού.
Ο μέγας Ιουστίνος Πόποβιτς γράφει πώς ” οι άνθρωποι καταδίκασαν τον Θεό σε θάνατο και ο Θεός τους ανθρώπους σε αθανασία”.
Ο έτερος των μεγάλων σέρβων θεολόγων άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, γράφει για τους δικούς μας σταυρούς και τις δικές μας πίκρες τα εξής, ταυτίζοντας μας με μικρούς νικητές του πόνου, μικρούς ένδοξους εσταυρωμένους και εμάς, όταν αποδεχόμαστε βέβαια αυτή την επώδυνη και χαρμόσυνη κλήση, με συναίσθηση ορθότητας πνευματικής:
Όταν σταύρωσαν τον Κύριο, που ήταν
εκείνοι οι όποιοι πριν από αυτό ήθελαν
να Τον κάνουν βασιλιά και
Του φώναζαν «Ωσαννά»;…
Να χαίρεσαι
πού ή σταγόνα της πίκρας σου
μοιάζει με τη θάλασσα της πίκρας
του σταυρωμένου Κυρίου
