Κάθε που η Μεγάλη Εβδομάδα έρχεται στη ζωή μας, φέρνει μια άλλη αίσθηση της ζωής μας. Θαρρείς πως ο κόσμος όλος συγκεντρώνεται στην Εκκλησία.
Πως ο Χριστός γίνεται το κέντρο του σύμπαντος κόσμου. Πως όλα σταματούν στο «Σήμερον κρεμμάται…».Πόσα λέγονται στους ναούς! Πόσα κείμενα γράφτηκαν, θεολογικά, λογοτεχνικά κ.α. γι’ αυτές τις μέρες!
Μεγάλη Εβδομάδα! Πορεία προς το Πάσχα! Μετά από τον πόνο, τη λύπη, τη μελαγχολία, φτάνεις στην πανηγύρι της Αναστάσιμης νύχτας! Χωρίς βιασύνες, αλλά και χωρίς μακρόσυρτους συναισθηματισμούς που διαλύουν την ύπαρξη.
Παρουσιάζονται απλά τα γεγονότα των Παθών του Κυρίου ως μια κίνηση να βιωθούν στις καρδιές των πιστών.
Τα εν τόπω και χρόνω γεγονότα παρουσιάζονται εδώ και τώρα. Το «εις ανάμνησιν», που ο Κύριος είπε στους μαθητές Του να τελούν τη Θεία Ευχαριστία, έχει την έννοια της επανάληψης εν αγίω Πνεύματι των γεγονότων εκείνων που έγιναν δυο χιλιάδες χρόνια πριν.
Το «σήμερον κρεμμάται» είναι αλήθεια! Γιατί και «σήμερον» προδίδεται, εγκαταλείπεται, σταυρώνεται, πεθαίνει. Δεν πορεύεται ο Χριστός στην ιστορία μόνος. Συμπορεύεται με όσους θέλουν να είναι χριστιανοί, όσους ελεύθερα, ενσυνείδητα, «αρνούνται τον εαυτό τους και σηκώνουν το σταυρό τους».
Αλλά δεν είναι η απόφαση πάντα στην ίδια ένταση ούτε η θέλησήμας αταλάντευτη. Το «η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστί δια παντός» εκφράζει την πραγματικότητα του εαυτού μας που αλλοιώνεται, συγχίζεται, εγκαταλείπει, έρχεται, φεύγει. Ποιος, εκτός από την Παναγία, δεν είχε τις μεταπτώσεις του;
Μεγάλη Εβδομάδα: η κρίση μας, ο καθρέφτης μας. Η δυναμική της αγάπης του Θεού μας. Η φανέρωση της τέλειας ταπείνωσής του, καθώς αφήνεται στα χέρια των εχθρών Του, χωρίς αντίδραση, προσευχόμενος για το «άφες αυτοίς».
Αλλά και καθώς ο Κύριος και Θεός κηδεύεται από τα δημιουργήματά Του, «γυμνός νεκρός, άταφος». Παραδίδεται στους σταυρωτές Του, στους μαθητές Του, στους αδύνατους και αμαρτωλούς. Χωρίς αντίδραση, εκούσια, αγαπητικά.
Μεγάλη Εβδομάδα: για τους πιστούς και άπιστους. Για τους εγγύς και τους μακράν. Για τους δίκαιους και τους αμαρτωλούς. Για όσους γίνεται αφετηρία νέας ζωής και για όσους σπάει τη ρουτίνα της καθημερινότητας.
Για τους «νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες». Για όσους κατανοούν τα γενόμενα και για όσους μένουν στα φαινόμενα! Για όλους!
«Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον πάθος» υπέρ όλου του κόσμου, γίνεται ο Σωτήρας του. Πεθαίνει για να ζήσει ο κόσμος. Του προσέφερε αυτό που θέλει: την αιώνια Ζωή. Από τώρα, όχι χρονικά αλλά ποιοτικά.
Αυτό που ψάχνει στα πάθη, στην ύλη, στη δόξα, στα λεφτά, στις απολαύσεις, το βρίσκει εδώ, στα Πάθη και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Το καταλαβαίνει, όταν Τον βρει.
Μεγάλη Εβδομάδα: από το Νύμφιο, στο Σταυρό, στον Επιτάφιο, στο «Ανάσταο Θεός», στο «Χριστός Ανέστη». Καθημερινά και κάτι σημαντικό, μεγάλο, γι’ αυτό και Μεγάλη Εβδομάδα.
«Έλα, Κύριε, στην άνυδρη και ψυχρή καρδιά μας και μεταποίησέ την σε χώρο της παρουσίας Σου, βιώνοντας, όσο είναι δυνατό σε μας, τη Σταυροαναστάσιμη πορεία Σου».
