Γιατί, Θεέ μου, να υπάρχουν στιγμές που στεκόμαστε μπροστά σε ένα απέραντο κενό, σε ένα μεγάλο δίλημμα για την ζωή μας;
Γιατί, Θεέ μου, να υπάρχουν στιγμές που μετά την πτώση μας να νιώθουμε την δική Σου Ευσπλαχνία και αγάπη να πλημμυρίζει την καρδιά μας, να αρπάζει κάθε κακό και απαισιόδοξο, αντικαθιστώντας το με την γαλήνη Σου;
Γιατί, Θεέ μου, η καρδιά μας να ταλαντεύεται στους δυο αυτούς πόλους, τον χαοτικό και την όμορφη αγκαλιά που μας ανοίγεις;
Την απάντηση μου την δίνεις Εσύ με την παρουσία Σου, με την πατρική Σου αγάπη.
Γιατί υπάρχεις Εσύ Θεέ μου που μας δίνεις ευκαιρίες για να μάθουμε να αγωνιζόμαστε, να παλεύουμε στην ζωή μας, να μην χάνουμε την ελπίδα μας, Πέφτουμε για να μάθουμε να απλώνουμε το χέρι μας, το μικρό και αδύναμο, στο δικό Του μεγάλο χέρι που μας σηκώνει ψηλά, μας κάνει να στρέφουμε το βλέμμα μας στον ουρανό.
Οι δοκιμασίες στην ζωή δεν είναι για να μας ρίχνουν κάτω, αλλά για να μας κάνουν πιο δυνατούς στη ζωή, για να προστρέχουμε πιο εύκολα στην αγάπη Του.
Καλή δύναμη σε όλους.