Μας έλεγαν στο γυναικείο μοναστήρι στο Μίρκοβατς εκεί πίσω απ’ τα Σκόπια αυτό το ασυνήθιστο συμβάν.
Σ’ αυτό το μοναστήρι υπάρχει ένα αγίασμα. Τούτο το νερό ήταν γνωστό για τη θεραπευτική του ιδιότητα τόσο μεταξύ των χριστιανών όσο και μεταξύ των μουσουλμάνων.
Μία μέρα, έπεφτε δυνατή βροχή, και το νερό, κόκκινο Απ’ τη λάσπη, έρεε σαν ποτάμι δίπλα στο μοναστήρι. Κάποιου Τούρκου αρρώστησε ή γυναίκα. Την πόνεσαν πολύ τα στήθη, κι εκείνη διπλωνόταν απ’ τους πόνους.
Πήρε ο Τούρκος την Τουρκάλα στο άλογο και λίγο πριν βραδιάσει την έφερε στο μοναστήρι του Μίρκοβατς.
Όταν μπήκε στην αυλή τον συνάντησε ό υπηρέτης του μοναστηρίου και τον ρώτησε τι θέλει. Ο Τούρκος ρώτησε για τις καλόγριες, όμως ό υπηρέτης απότομα απάντησε, ότι είναι αργά κι ότι δεν μπορεί να δει τις καλόγριες αυτή την ώρα.
Ο Τούρκος το είπε στην Τουρκάλα στη γλώσσα τους κι εφόσον τη συμβουλεύτηκε, εξήγησε στον υπηρέτη για ποιο λόγο ήρθαν εκείνη την ώρα και ρώτησε εάν θα μπορούσε να λάβει ένα δοχείο απ’ εκείνο το άγιο νερό για την άρρωστη γυναίκα.
Ό υπηρέτης εκνευρισμένα πήρε το άδειο δοχείο απ’ τον Τούρκο, πήγε πίσω απ’ το κτίριο, και μονολογούσε: Τούρκος, Τούρκος, για τον Τούρκο κάθε νερό είναι καλό!
Έβαλε λοιπόν στο δοχείο από εκείνο το λασπωμένο κόκκινο νερό πού έρεε σαν ποτάμι στην αυλή. Πήρε ο Τούρκος το νερό, ευχαρίστησε και πήγε τη γυναίκα στο σπίτι τους.
Την επόμενη μέρα έφερε ένα βόδι για δώρο στο μοναστήρι. Ή γυναίκα του, λέει, έπινε εκείνο το άγιο νερό και θεραπεύτηκε. Κι αυτός από ευγνωμοσύνη έφερε το βόδι.
Τότε ή ηγουμένη ρώτησε τον υπηρέτη, πότε ο Τούρκος είχε έρθει και πήρε νερό; Τότε ο υπηρέτης ντράπηκε και τα εξομολογήθηκε όλα στη μητέρα ηγουμένη.
Ή ηγουμένη κάλεσε τις καλόγριες στην εκκλησία για ευχαριστίες προς το Θεό, ο Οποίος κάνει θαύματα κατά την πίστη των ανθρώπων.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ . ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΧΡΟΕΣ
Πηγή: http://apantaortodoxias.blogspot.com/