Ω! Αγία Ώρα! Ιερή στιγμή! Εκείνη η στιγμή που με τρεμάμενη καρδιά και τρεμάμενα πόδια, πλησιάζω στο Άγιο Δισκοπότηρο για να μεταλάβω!
Όλη την εβδομάδα Εσένα σκέφτομαι! Και όταν φτάνει εκείνη η ώρα της Θείας Μετάληψης, νιώθω ότι δε θα αντέξω να φθάσω μέχρι τη λαβίδα! Ζητάω από την Παναγία να με βοηθήσει!
Πόσο ποθώ να έρθεις μέσα μου! Να είμαστε ένα! Εσύ μέσα
Εσύ είσαι η Ειρήνη! Εσύ είσαι η Ζωή και το Νόημα ! Πόσο αδημονώ! Δεν μπορώ να κάνω άλλη υπομονή! Η Θεία Λειτουργία μου φαίνεται ατελείωτη!
“Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Αγίοις” , “Εις Άγιος , εις Κύριος, Ιησούς Χριστός”.
Πού θα πάω τώρα; Τα Άγια τοις Αγίοις λέει! Ω Θεέ μου! Δεν μπορώ όμως να κρατηθώ μακριά Σου εγώ η ανάξια!
Πόσο Σ’αγαπώ! ‘Μετά φόβου, Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε’…επιτέλους!
Έρχομαι…γιατί ξέρω ότι με περιμένεις! Έρχομαι για να έρθεις μέσα μου και να με αγιάσεις!