Η ευτυχία του ανθρώπου σήμερα βρίσκεται στο να «διασκεδάζει». Η διασκέδαση βρίσκεται στην ικανοποίηση να καταναλώνει και να «απολαμβάνει» εμπορεύματα, θεάματα, τροφές, ποτά, τσιγάρα, ανθρώπους, διαλέξεις, βιβλία, ταινίες. Όλα καταναλώνονται. Όλα καταβροχθίζονται.
Ο κόσμος όλος είναι ένα μεγάλο αντικείμενο για την όρεξή μας, ένα μεγάλο μήλο, μια μεγάλη μπουκάλα, ένας μεγάλος μαστός, κι εμείς θηλάζουμε, πάντα προσδοκούμε, ελπίζουμε και πάντα απογοητευόμαστε.
Ο χαρακτήρας μας είναι ρυθμισμένος να ανταλλάσσει και να παίρνει, να αλλάζει και να καταναλώνει. Το καθετί, πνευματικό ή υλικό… Ο άνθρωπος γοητεύεται σήμερα από τη δυνατότητα να αγοράζει περισσότερα, καλύτερα και προπάντων καινούργια πράγματα.
Ο μοντέρνος άνθρωπος, αν θα τολμούσε να πει καθαρά πώς φαντάζεται τον Παράδεισο, θα περιέγραφε ένα όραμα που θα έμοιαζε με το μεγαλύτερο υπερκατάστημα του κόσμου να εκθέτει νέα είδη και μηχανές και τον εαυτό του να έχει αφθονία χρημάτων με τα οποία να τα αγοράσει» (Έριχ Φρομ)