Ο κατά κόσμον Εμμανουήλ Ιωάννου Παπαγιάνναρος γεννήθηκε στον Παγώνδα Σάμου το 1908. Σε ηλικία περίπου 25 ετών, από κάποια άγνωστη αιτία, μάλλον από ασβέστη, έμεινε τυφλός.
Εκάρη μοναχός στη Σάμο από κάποιον Δοχειαρίτη Γέροντα Γαβριήλ στη μονή του Τιμίου Σταυρού το 1936. Τον διακονούσαν δυο ηλικιωμένες καλές μοναχές.
Ευδόκησε ο Πανάγαθος Θεός προς τα τέλη της ζωής του, το 1980, να εγκαταβιώσει στη μονή του Γέροντός του, αφού επί τριετία μόνασε στη μονή Προυσού.
Η Παναγία τον πληροφόρησε εκεί ότι σ’ ένα χρόνο θα πάει και τους άλλους αδελφούς στο Περιβόλι της. Υπέμεινε με μεγάλη καρτερία και συνεχή ευχαριστία προς τον Θεό τη δοκιμασία του.
Αγαπούσε πολύ τις Ιερές ακολουθίες και πολλές φορές την ημέρα επαναλάμβανε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, την οποία υπερευλαβείτο.
Κάποτε τον ρώτησαν: «Θες να δεις το φως σου»; Απάντησε, «Όχι. Θα ήθελα να δω το φως στην άλλη ζωή».
’Έκανε καθημερινώς τριακόσιες μετάνοιες. Ήταν συνεχώς με το κομποσχοίνι να κυλάει στο χέρι του. Ήταν ένας άγιος άνθρωπος.
Πριν την κοίμησή του έπεσε σε πολύωρο κώμα. Οι μοναχοί σκέπτονταν πως θα ήταν αρκετά δύσκολο να παραμείνει για καιρό έτσι.
Κάποια στιγμή συνήλθε και είπε πως του παρουσιάσθηκε ο Γέροντας ’Ιωσήφ ο Δοχειαρίτης († 1981) και του είπε πως σύντομα θα τον πάρει μαζί του, κι έπεσε πάλι σε κώμα.
Ένας μοναχός έκανε κομποσχοίνι στον Αρχάγγελο Μιχαήλ να πάρει την ψυχή του π. Μιχαήλ, για να μην ταλαιπωρείται πολύ. Αισθάνθηκε μία βουή και τότε η ψυχή του αόμματου μοναχού εξήλθε του σώματός του.
Κάποια στιγμή πριν είχε ανανήψει και είπε: «Εγώ επί το αυτό εκοιμήθην και ύπνωσα». Αμέσως μετά παρέδωσε το πνεύμα του στα χέρια του Πλάστη του, επαληθεύοντας τον λόγο πως ο θάνατος των δικαίων είναι ύπνος γαληνός.
Ήταν στις 19.6.1983.
Πληροφορίες Γέροντος Θεοκτίστου Δοχειαρίτου.
Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Β’ – 1956-1983, σελ. 1055-1056, Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ Έκδοσις, Σεπτέμβριος 2011.
https://proskynitis.blogspot.com/
