Ένα Γεροντάκι 103 ετών, ό Γερο-Βαρλαάμ Ξενοφωντινός, άφ’ ότου προσήλθε στο Άγιον Όρος ώς καλόγηρος, ουδέποτε είχε κοιτάξει τον εαυτό του σε καθρέπτη.
Κάποτε τον παρακάλεσαν να φωτογραφηθεί με τη μαγκουρίτσα του, όπως καθόταν μαζί με τούς άλλους Πατέρες. Έπειτα ωστόσο, από μία βδομάδα, όταν τού δήξανε τη φωτογραφία, παραπονέθηκε και δείχνοντας προς τη φωτογραφία διαμαρτυρήθηκε:
Αυτός ο γέρος μου πήρε τη μαγκούρα!
ΕΙΠΕ μοναχός:
– Καλύτερα να μάς περνάνε γιά τρελούς και για αποτυχημένους παρά γιά άγιους.
ΕΙΠΕ μονάχος:
Ζήσε Ξεχασμένος από τούς ανθρώπους για να σε γνωρίζει και να σε νοιάζεται ό Θεός.
ΓΕΡΟΝΤΑ, τί κάνετε έδώ στή μοναξιά, δίχως ανθρώπινη παρέα;
– Δεν είμαι μόνος μου, έχω τήν καλύτερη παρέα, το κομποσκοίνι.
Κάνεις προσευχή τώρα θέλεις αύριο να δεις αποτέλεσμα…Μπορεί να γίνει κι αυτό..Αλλά όταν πιάσεις το κομποσκοίνι στο χέρι σου μην περιμένεις κι αμέσως τους καρπούς…
Πολλοί πάνε στο άγιο Όρος μ’ ένα κομποσκοίνι στο χέρι και θέλουν να δουν το Θεό με μια αγρυπνία που θα κάνουν… Θέλουν να δουν το άκτιστο φως με μιας νύχτας προσευχή….
γίνεται έτσι….Θέλει πολλή υπομονή…θέλει να λες
..Κύριε όποτε θες εσύ..Εγώ θα περιμένω..Με πρόσεξε ο Κύριος..
με κοίταξε..με άκουσε..αλλά πρώτα πρέπει να περιμένω..
Είναι ωραία να περιμένεις το Θεό και να κάνεις υπομονή στα θέματα αυτά τα θεϊκά…