Στους άγιους λειτουργεί μια πολύ οξεία συνείδηση.
Αυτό που ο μέσος άνθρωπος θεωρεί μικρή αμαρτία, οι άγιοι το θεωρούν μεγάλη παράβαση.Λέγεται για τον αββά Δανιήλ, ότι τρεις φορές τον έπιασαν αιχμάλωτο κάποιοι ληστές και τον έσυραν μέσα στο δάσος.
Ευτυχώς τις δύο κατάφερε και γλύτωσε, αλλά την τρίτη φορά στην προσπάθειά του να δραπετεύσει χτύπησε με μια πέτρα τον ένα ληστή, τον σκότωσε και διέφυγε.Ο φόνος αυτός βάραινε τη, συνείδησή του και ήταν βαρύς σαν μολύβι.
Προβληματισμένος ο Δανιήλ για το τι έπρεπε να κάνει πήγε στον πατριάρχη Αλεξάνδρειας Τιμόθεο, εξομολογήθηκε και ζήτησε τη συμβουλή του. Ο πατριάρχης τον ανακούφισε με λόγια νουθεσίας και παρηγοριάς και τον απελευθέρωσε από κάθε επιτίμιο.
Όμως η συνείδησή του ακόμα τον έτυπτε κι έτσι πήγε στον πάπα της Ρώμης. Ο πάπας του είπε τα ίδια, όπως και ο πατριάρχης Τιμόθεος.
Δυσαρεστημένος ακόμη ο Δανιήλ, επισκέφτηκε διαδοχικά και τους άλλους επισκόπους Κωνσταντινουπόλεως, Αντιόχειας και Ιεροσολύμων: εξομολογήθηκε σε όλους και ζήτησε τη συμβουλή τους. Ούτε τότε αναπαύτηκε.
Έτσι επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, πήγε στα αρχές και παραδόθηκε ως εγκληματίας. Οι αρχές τον συνέλαβαν και, όταν έγινε η δίκη ενώπιον του άρχοντα, ο Δανιήλ αφηγήθηκε όλα όσα είχαν συμβεί και ικέτευσε να τον σκοτώσουν, προκειμένου να σώσει την ψυχή του από το αιώνιο πυρ.
Έκπληκτος ο άρχοντας με όσα άκουσε του είπε: «Πήγαινε, πάτερ, προσευχήσου στον Θεό και για εμένα, ακόμη κι αν σκοτώσεις άλλους επτά!». Αποκαρδιωμένος ο Δανιήλ και μη βρίσκοντας ανάπαυση, αποφάσισε να πάρει έναν λεπρό στο κελί του και να τον υπηρετεί μέχρι τον θάνατό του- όταν αύτός πέθανε, πήρε στο κελί του κάποιον άλλο λεπρό. Έτσι έπραξε ο άγιος και ανέπαυσε τη συνείδησή του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ ΙΟΥΝΙΟΣ.
https://trelogiannis.blogspot.com
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.com/