π.Ιγνάτιος Καζάκος
Είχα πάει επίσκεψη σε σπίτι πνευματικών μου παιδιών,που έχουν τρία παιδάκια.
Μου έλεγαν λοιπόν ότι η Αγγελίνα,που είναι τεσσάρων ετών, ξύπνησε την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στη νύχτα,κατά τις δύο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα και φώναζε: «…παιδάκια πολλά, παιδάκια….!»
Αφού τους σήκωσε όλους με τις φωνές της, οι γονείς της την ρώτησαν:
«Ποιά παιδάκια Αγγελίνα;Τα είδες στον ύπνο σου;….»
Οχι, έλεγε η μικρή,…νά’ τα πάνω κεί! Δείχνοντας ψηλά στο ταβάνι!
Οι γονείς ρώτησαν και πάλι:
-Που είναι τα παιδάκια; Εμείς δεν βλέπουμε τίποτε.
-Είναι!..είπε η Αγγελίνα. Εκεί…κι εκεί, και εκεί πάνω! Δεν φοράνε ρούχα, και πίσω στη πλάτη τους, έχουν…σαν κι αυτά,που έχουν τα περιστέρια που έχει ο πατέρας Ιγνάτιος στο μοναστήρι!
(Εχω στη μονή τριάντα λευκά περιστέρια).
-Ποιά έχουν τα περιστέρια; τι έχουν; ρώτησε η μητέρα.
Να,….έκανε με τα χέρια της η μικρή,αυτά που έχουν να πετάνε ψηλά!
(Εννοούσε τις φτερούγες,..δεν ξέρει ακόμα τη λέξη ίσως σωστά, και τους εξηγούσε με τα χεράκια της την κίνηση που κάνουν τα πουλιά για να πετάξουν).
-Πόσα είναι Αγγελίνα;πόσα βλέπεις;
Αρχιζε η μικρή και μέτραγε.
-Ενα,δύο,τέσσερα,πέντε,οκτώ,..δέκα! Μόνον αυτούς τους αριθμούς γνωρίζει μέχρι τώρα.
-Και τι κάνουν όλα αυτά τα παιδάκια Αγγελίνα;
-Ηλθε στο παράθυρο και κοίταζε μέσα ένας …»κακός!» Με τα χέρια του έσπασε το τζάμι και γέμισε γυαλιά το σπίτι.
Εγώ τον είδα! Ομως αμέσως έφτασαν όλα αυτά τα παιδάκια και το ένα από αυτά …του έριξε φωτιά και τον έκαψε!
Ακόμα τα παιδάκια είναι εδώ και δεν φεύγουν και μου χαμογελάνε.Πετάνε παντού εδώ μέσα!Είναι πολλά!
Τελικά η μικρή Αγγελίνα για αρκετή ώρα έβλεπε αυτά τα αγγελάκια να είναι παντού μέσ’το σπίτι.
Δεν ήξερε τι ήσαν και γιατί, όμως από την περιγραφή καταλάβαμε ότι αγγελουδάκια εννοούσε.
Εχουν περάσει επτά-οκτώ ημέρες και ακόμα τα θυμάται.
Ηλθε στο μοναστήρι η Αγγελίνα και όποιος ήταν εδώ του εξηγούσε για τα παιδάκια…»χωρίς τα ρούχα τους»,να έχουν φτερά στη πλάτη τους…σαν τα περιστέρια,και για τον …κακό άνθρωπο που τον έκαψαν!
Μάλιστα! Αυτή είναι η γνησιότητα και η καθαρότητα των μικρών παιδιών,που δεν έχουμε εμείς οι μεγάλοι.Εκείνα βλέπουν!
Δεν έχουν ακόμα λερωθεί από τα λάθη και τα πάθη. Οπότε,…κι εμείς βλέπουμε, με τα μάτια των μωρών παιδιών!
Βλέπουμε ότι υπάρχουν γύρω μας τόσα πολλά που εμείς τυφλωμένοι από την αμαρτία και την ολιγοπιστία …δεν βλέπουμε!
«Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν»!
Πηγή: Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
https://oikohouse.wordpress.com/