ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ
“…καί μάθετε απ’ εμού, ότι πράος ειμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών” (Ματθ. 11, 29)Εάν ταπεινώνεσαι ενώπιον Θεού και ανθρώπων, γνώριζε ότι θέλει σε υψώσει ο Θεός, επειδή ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται.
Θέλει υψώσει ο Θεός την δύναμή σου και την δόξα σου.Η υπερηφάνεια είναι αθέτηση Θεού, διότι, όταν κάποιος επιγράφει στον εαυτό του τα κατορθώματά του και όχι στον Θεό, τι άλλο είναι παρά άρνηση Θεού και αντιθεΐα!Ταπείνωση είναι να κατακρίνεις τον εαυτό σου και να πιστεύεις ότι όλοι είναι καλοί.
Τρία αίτια στάθησαν στην άρνηση του Πέτρου: α) Η αντιλογία στα λόγια του Κυρίου,β) Η προτίμηση του εαυτού του από τους άλλους μαθητές, καίγ) το να πιστεύει στον εαυτό του και να ξεθαρρεύει στην δύναμή του.
Όσο οι άγιοι πλησιάζουν στον Θεό, τόσο και ταπεινώνονται, διότι βλέπουν τις ατέλειές τους. Όσους δεν μπορεί ο σατανάς να τους νικήσει με τα σωματικά πάθη, τους νικά λόγω της φιλαυτίας και της υπερηφάνειας του νού τους, όπως τους φιλοσόφους, μάγους, φακίρηδες κ.τ.λ.
Τό ταπεινό φρόνημα γεννιέται από την μνήμη των αμαρτιών. Χωρίς ταπείνωση δεν υπάρχουν αρετές. Τό πάθος της υπερηφάνειας συνδέεται με το φθόνο και το μίσος πρός τον συνάνθρωπο.
Διά της ταπεινώσεως μας σώζει ο Κύριος με συντομία. Μάταιη είναι κάθε άσκηση κάι εγκράτεια και κακοπάθεια κ.τ.λ., όταν στερείται της ταπεινοφροσύνης.Η ταπείνωση προκαλεί την φιλανθρωπία του Θεού και αναπληρώνει τις ελλείψεις μας.
Ο σατανάς μιμείται όλες τις αρετές, μόνον την ταπείνωση δεν μπορεί να μιμηθεί. Στήν ταπείνωση δίνεται η χάρις. Η ανταπόδοσις δε δίνεται στην αρετή ούτε στον μόχθο για αυτή, αλλά στην ταπείνωση που προέρχεται απ’ αυτήν.
Αρχή αμαρτίας είναι η υπερηφάνεια· αυτή είναι ρίζα και πηγή και μητέρα κάθε κακίας. Η πρώτη ταπείνωση είναι το να έχει κανείς κάποιον αδελφόν αυτού συνετότερον εαυτού και εις πάντα υπερέχοντα αυτού και το να είναι υποκάτω όλων.
Η δεύτερη ταπείνωση είναι το να επιγράφει στον Θεό τα κατορθώματα.
Αυτή είναι η τέλεια ταπείνωση των αγίων. Αυτή με φυσικό τρόπο αποβαίνει στην ψυχή από την εργασία των εντολών. Γιά να πολεμήσεις τη φιλοδοξία, μην κάνεις τίποτε για να επιδειχτείς· προτίμησε να έχεις μοναδικό μάρτυρα των έργων σου τον Θεό.
Ερώτησε αδελφός Γέροντα λέγων, τι είναι η ταπείνωση, και είπε ο Γέροντας· η ταπείνωση είναι μέγα έργο και θεϊκό, η δε οδός της ταπεινώσεως είναι οι κόποι οι σωματικοί με επίγνωση, με το να είσαι υποκάτω όλων και να δέεσαι του Θεού διά παντός. Αυτή είναι η οδός της ταπεινώσεως.
Η ταπείνωση αχρηστεύει όλη την δύναμη του εχθρού. Νά έχεις συντετριμμένο πνεύμα, διότι θυσία για τον Θεό είναι το συντετριμμένο πνεύμα. Γιά να πολεμήσεις την υπερηφάνεια, μην κακολογείς, μην κατακρίνεις, μήτε να εξουθενώνεις τους άλλους.
Να θυμάσαι τη Γραφή: “εάν μη Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες” (Ψαλμ. 126, 1). Να θεωρείς τον εαυτόν σου αμαρτωλό και να ταπεινώνεσαι μπροστά στον Θεό και τους ανθρώπους.
Να προσεύχεσαι συνεχώς και να ζητάς το έλεος του Θεού. Έτσι θα απαλλαγείς από την υπεφηφάνεια. Γιά να πολεμήσεις τη φιλοδοξία, μην κάνεις τίποτε για να επιδειχθείς· προτίμησε να έχεις μοναδικό μάρτυρα των έργων σου τον Θεό.
Άν κατηγορείς τον εαυτό σου, θα σε δικαιώσει ο Θεός, αν τον δικαιολογείς θα σε κατακρίνει.
Εκδόσεις: “ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ”