“Τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν “
Όποιος παρακολουθεί τις ευεργεσίες του Θεού, μαθαίνει να εξαρτά τον εαυτό του από την Θεία Πρόνοια.
Νιώθει μετά σαν το μωρό στην κούνια, που, αν το αφήση για λίγο η μητέρα του, αρχίζει να κλαίη, μέχρι να τρέξη πάλι κοντά του.
Αν αφεθή κανείς στον Θεό, είναι μεγάλη υπόθεση.
Ειµαι σίγουρος χίλια τοις εκατό, αν δώσω τώρα σε κάποιον αυτό το πλεκτό, µέχρι να πάω στο Καλύβι µου, ο Θεός θα µου στείλει άλλο.
Αλλά στην αρχή, για να µας δοκιµάση, µας αφήνει λίγο και να κρυώσουµε και να αρρωστήσουµε και εκεί χρειάζεται προσοχή.
Να µην πη κανείς «Χριστέ µου, εγώ για την αγάπη σου το έδωσα και συ µ᾿ άφησες να αρρωστήσω;
Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
