Η χειρότερη οικογένεια που μπορεί να γνωρίσεις ποτέ, η μητέρα ζήλια, ο πατέρας φθόνος και το φοβερό παιδί τους, το μίσος.
Καλύτερα να μη τους γνωρίσεις ποτέ, αλλά κι αν ακόμη συναντηθείς μαζί τους φυλάξου αμέσως με τον καλύτερο τρόπο, αγνόησέ τους και απομακρύνσου το ταχύτερο δυνατόν.
Μην μπλέξεις μ’αυτήν την οικογένεια που μόνο πόνο, λύπη και δυστυχία μπορούν να σου φέρουν.
Η μητέρα ζήλια είναι ένα φαρμακερό τέρας, που άμα σε δαγκώσει χάνεις τη λογική σου, την κρίση σου και την αξιοπρέπειά σου.
Είναι ένα φαρμάκι που τρέχει μέσα στο αίμα σου και κάθε φορά που φτάνει στην καρδιά σου νιώθεις ένα πόνο και ένα σφίξιμο, που χωρίς να το θέλεις θολώνει το μυαλό σου και αντιδράς εντελώς παράλογα, σαν να σε χτυπάει αλύπητα το μαστίγιο της τρέλας.
Η ζήλια δεν έχει όρια, αυτός που ζηλεύει, ζηλεύει τους πάντες και τα πάντα, τη γυναίκα του, τους φίλους του, τους ξένους, ακόμη και τα παιδιά του, με διαφορετικό τρόπο κατά περίσταση, αλλά το άρρωστο αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο.
Η ερωτική ζήλια, η ζήλια για την επιτυχία κάποιου άλλου, η ζήλια για τα αγαθά και αποκτήματα άλλων, μπορεί να έχει τις ίδιες επικίνδυνες προεκτάσεις, αν από την πρώτη στιγμή δεν την διώξεις από το μυαλό σου.
Μην κάνεις το λάθος να μπερδέψεις το συναίσθημα της ζήλιας με το συναίσθημα της προτροπής προς τον εαυτό σου, να προσπαθήσεις και να πετύχεις τους στόχους σου και να αποκτήσεις αγαθά, πάντα στο πλαίσιο της τιμιότητας, της εργατικότητας και της σύνεσης.
Μην ζηλέψεις αγαθά που αποκτούνται με εύκολους και απροσδιόριστους τρόπους, αυτά τα αγαθά δεν φέρνουν μόνιμη και αβίαστη ευτυχία, αλλά μόνο άγχος και συνεχή ψυχική αναταραχή.
