Ένας Γέροντας από τη Κερασιά του Αγίου Όρους έστειλε τον υποτακτικό του π. Συμεών στην Ι. Μονή Γρηγορίου για να ζητήσει μερικά πρόσφορα, που τους ήταν απαραίτητα για την Θ. Λειτουργία.
Ο Γέροντας δεν έβλεπε σ΄ αυτή την αποστολή κανέναν άλλο σκοπό. Ο Θεός όμως σχεδιάζει να προσφέρει στον υποτακτικό και κάποια ευλογημένη έκπληξη.
Να του ανοίξει ένα παράθυρο από τον κόσμο των θείων χαρισμάτων. Να τον διδάξει ακόμη ότι οι θυσίες της μοναχικής ζωής βραβεύονται με ουράνιες δωρεές.
Ανεβαίνοντας λοιπόν ο π. Συμεών από το λιμάνι προς το μοναστήρι σκεπτόταν πώς θα ενεργήσει. Κατ΄ αρχήν θα έπρεπε να βρει τον ηγούμενο και να του αναφέρει την υπόθεση.
Έπειτα με την ευλογία του ηγουμένου να ζητήσει τον αρμόδιο μοναχό. Και ο μοναχός αυτός, ο προσφοράρης, να του δώσει τα ορισμένα πρόσφορα.
Έτσι υπελόγισε ότι θα εξελισσόταν τα πράματα. Αλλά δεν εξελίχθηκαν έτσι. Μπροστά στην πύλη της μονής ο κερασιώτης μοναχός αντίκρισε τον ηγούμενο Αθανάσιο. Κάτι κρατούσε στα χέρια του.
Τον σταμάτησε και του λέει :
Πάρ΄ τα, παιδί μου, αυτά. Είναι τα πρόσφορα, για τα οποία σ΄ έστειλε εδώ ο Γέροντάς σου.
Ο π. Συμεών έμεινε άναυδος ! Ψηλάφισε κι αυτός τ΄ αψηλάφητα. Αντιλήφθηκε πως ο Άθως έτρεφε ακόμη αγίους ανθρώπους γεμάτους θείο φωτισμό.
Ενώ επέστρεφε προς τον Γέροντά του, ολόκληρος ο ψυχικός του κόσμος είχε υποστεί μια πρωτοφανή μυστική αλλοίωση. Το περιστατικό αυτό ήταν μια χρυσή σελίδα μέσα στο βιβλίο της ζωής του.
Και κάθε τόσο το εδιηγείτο με έκδηλη ευχαρίστηση και ενθουσιασμό.
ΠΗΓΗ : ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ, τομ. ΠΡΩΤΟΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2000, σ. 96 κ.ε.
Πηγή:Τριβώνιο