Το παράδοξο των καιρών μας είναι ότι:
Ενώ έχουμε οικοδομήσει ουρανοξύστες, η διάθεσή μας είναι χαμηλή, όσο ένα μονόροφο σπίτι.
Ενώ έχουμε κατασκευάσει δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, οι αντιλήψεις μας είναι
πιο στενές κι από ένα σοκάκι.
Ενώ καταναλώνουμε περισσότερα, διαθέτουμε λιγότερα.
Ενώ αγοράζουμε περισσότερα, τα’ απολαμβάνουμε λιγότερο.
Ενώ έχουμε μεγαλύτερα σπίτια, οι οικογένειές μας είναι μικρότερες.
Ενώ έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερες ευκολίες, ο ελεύθερος χρόνος μας είναι
ανύπαρκτος.
Ενώ υπάρχουν περισσότεροι ειδικοί, τα προβλήματά μας είναι περισσότερα.
Ξενυχτάμε για να χαλαρώσουμε, αλλά το πρωί ξυπνάμε πιο κουρασμένοι.
Δεν έχουμε χρόνο για διάβασμα, αλλά αρκετό για την τηλεόραση.
Έχουμε μάθει πώς να επιβιώνουμε, αλλά όχι να ζούμε.
Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
Πήγαμε- ήρθαμε στο φεγγάρι, αλλά δεν μπορούμε να διασχίσουμε το δρόμο για να
συναντήσουμε το νέο γείτονά μας.
Κατακτήσαμε το διάστημα, αλλά δεν έχουμε καταφέρει να κατακτήσουμε τον εαυτό μας.
Προσπαθούμε να καθαρίσουμε την ατμόσφαιρα, αλλά δηλητηριάζουμε την ψυχή μας.
Βρισκόμαστε στην εποχή των γρήγορων τροφών, αλλά και της αργής χώνευσής τους.
Είμαστε μεγαλόσωμοι, αλλά μικρόσωμοι στην προσωπικότητα.
Ζούμε την εποχή των δύο μισθών, αλλά περισσοτέρων διαζυγίων.
Έχουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλυμένα σπιτικά.
George Carlin αμερικανός κωμικός. Αναζητώντας την αγιότητα Σωτ. Κόλλια σελ. 135- 136. εκδόσεις Γρηγόρη.
