Όσο αυξάνεται η αγάπη του Χριστού, τόσο μειώνονται τα πάθη· κι όσο μειώνονται τα πάθη, αυξάνεται η αγάπη για τον Χριστό. Είναι όπως μια ζυγαριά. Κατάλαβες;
Δεν σου λέω απλώς ν’ αγαπήσεις τον Χριστό, αλλά να τον ερωτευτείς.
Γέροντα, πώς θ’ αγαπήσω τον Χριστό;
Με την ταπείνωση!
Και πώς θα ταπεινωθώ;
Να κάνεις υπακοή.
Και πώς να κάνω υπακοή;
Δεν ξέρεις πώς να κάνεις υπακοή; (Εδώ αγρίεψε λίγο.). Όλοι οι Πατέρες το λένε και οι Γραφές το γράφουν και λες “Πώς να κάνω υπακοή;”.
Αν σε είχα μπροστά μου, θα σου έδινα τρία χαστούκια, να δεις!
Στείλτε τα τηλεφωνικώς, Γέροντα!
Κάπου εδώ τελείωσε αυτός ο υπέροχος και θαυμαστός διάλογος με το Γέροντα. Η τηλεφωνική εμπειρία έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη του αδελφού, στον οποίο εδραιώθηκε η πεποίθηση για την αγιότητά του Παππούλη και αυξήθηκε η ευλάβεια προς το πρόσωπό του.
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, είναι μοναχός. [Χρ 363363π. η].
(βιβλίο “Ανθολόγιο Συμβουλών”, Γέροντος Πορφυρίου Ιερομονάχου, σελ. 288-289).