Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας ή σαν κύμβαλο αλαλαγμού.
Κι αν έχω το χάρισμα της προφητείας και κατέχω όλα τα μυστήρια και όλη τη γνώση, και αν έχω όλη την πίστη, ώστε όρη να μετακινώ, αλλά αγάπη δεν έχω, τίποτα δεν είμαι.
Κι αν μοιράσω στους πτωχούς όλα τα υπάρχοντά μου και αν παραδώσω το σώμα μου, για να καώ, αλλά δεν έχω αγάπη, τίποτα δεν ωφελούμαι.
Εκείνος που έχει αγάπη έχει μακροθυμία, έχει καλοσύνη. Εκείνος που έχει αγάπη δε ζηλοφθονεί, δε κομπάζει, δεν περηφανεύεται, είναι ευπρεπής δεν είναι εγωιστής ούτε εύκολα θυμώνει. Ξεχνά το κακό που του έχουν κάνει.
Δε χαίρεται για τα στραβά και άδικα που βλέπει γύρω του. Αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό. Όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Η αγάπη ποτέ δεν θα πάψει να υπάρχει.
Τα μηνύματα των προφητών κάποτε δεν θα υπάρχουν., τα κηρύγματα θα πάψουν. Ακόμη και η γνώση των μυστηρίων του θεού μπορεί να σταματήσει.
Διότι και η γνώση μας και η προφητική δύναμη, περιορίζονται σ’ ένα μόνο μέρος της αλήθειας.
Όταν όμως έλθει το τέλειο, που περιμένουμε, τότε το μερικό θα πάψει να υπάρχει.
Μικρό παιδί όταν ήμουν, μιλούσα, αισθανόμουν και σκεφτόμουν σαν μικρό παιδί. Όταν πια έγινα ώριμος άνδρας κατάργησα τους τρόπους του μικρού παιδιού.
Αλήθεια, τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέπτη. Τότε όμως θα δούμε την Αλήθεια (το Θεό) πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα γνωρίζουμε ένα μόνομέρος της αλήθειας, τότε όμως θα γνωρίζω με πληρώτητα, όπως και ο θεός με γνωρίζει.
Θα μείνουν τελικά για πάντα αυτά τα τρία: Η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Κι απ’ αυτά το πιο σπουδαίο είναι η αγάπη.