Η γιαγιά Τατιάνα, όπως την αποκαλούσαμε, ήταν από τις πρώτες γυναίκες που έλαβαν το άγιο Βάπτισμα στην Κορέα. Ήταν κόρη του συλληφθέντος και εξαφανισθέντος από τους Βορειοκορεάτες πατρός Αλεξέι Κιμ στις 9 Ιουλίου του 1950.
Με την κοίμησή της τελείωσε την επί γης παρουσία της η πρώτη γενιά των Ορθοδόξων Κορεατών.
Τα τελευταία δέκα χρόνια ζούσε στο κέντρο υπερηλίκων της Ενορίας του Αγίου Βορίδος στην πόλη Τσουντσόν.
Όταν το 2010 εκδόθηκε από τις “Κορεατικές Ορθόδοξες Εκδόσεις” της Ιεράς Μητροπόλεως Κορέας η βιογραφία του Αγίου Νεκταρίου, τόσο πολύ άρεσε το βιβλίο στην γιαγιά Τατιάνα, ώστε άρχισε αμέσως, χωρίς να το πει σε κανέναν, να το μεταφράζει στα ιαπωνικά.
Η αείμνηστη γνώριζε πολύ καλά ιαπωνικά γιατί κατά την περίοδο της ιαπωνικής κατοχή στην Κορέα είχε σπουδάσει ιαπωνικά, έμεινε και εργάστηκε στην Ιαπωνία και το επάγγελμά της για πολλά χρόνια ήταν δασκάλα.
Ένα χρόνο, λοιπόν, μετά την έκδοση του βιβλίου στα κορεατικά, ξαφνικά μια μέρα η κ.Τατιάνα Κιμ ήρθε στην Σεούλ και παρέδωσε στον Σεβ. Μητροπολίτη Κορέας π.Αμβρόσιο σε χειρόγραφη μορφή την μετάφραση του βιβλίου του Αγίου Νεκταρίου από τα κορεατικά στα ιαπωνικά και μια εικόνα του Αγίου, την οποία ζωγράφισε η ίδια με μολύβι αντιγράφοντας την εικόνα του Αγίου από το εξώφυλλο του βιβλίου της κορεατικής έκδοσης.
Αμέσως μετά τα πρώτα συναισθήματα έκπληξης και χαράς, γεννήθηκε η επιθυμία να εκδοθεί το βιβλίο από τον εκδοτικό οίκο της Ιεράς Μητροπόλεως Κορέας στα ιαπωνικά, για την πνευματική ωφέλεια των γειτόνων μας αδελφών Ιαπώνων και αυτών που ζουν στην Κορέα και κατά καιρούς επισκέπτονται τις ενορίες της Ορθόδοξης Μητρόπολης Κορέας.
Η αείμνηστη γιαγιά Τατιάνα, εκτός από την μετάφραση του βιβλίου και την εικόνα του Αγίου Νεκταρίου, έγραψε και πρόλογο στον οποίο εξιστορεί το πόσο άγγιξαν την ψυχή της οι περιπέτειες που υπέστη ο Άγιος Νεκτάριος εν ζωή και ο τρόπος που τις αντιμετώπισε.
Και καταλήγει στην συγκινητική ομολογία ότι: “εάν είχα γνωρίσει από τα νειάτα μου την ζωή του Αγίου Νεκταρίου, θα ήταν διαφορετική και η δική μου ζωή”.
Η γιαγιά Τατιάνα προαισθανόμενη την κοίμησή της επικοινωνούσε με τους αρμόδιους του εκδοτικού οίκου και ρωτούσε πότε θα εκδοθεί το βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου. Μάλιστα από την πενιχρή σύνταξή της έστελνε κάθε τόσο και κάποια μικροποσά για να διευκολύνει την έκδοση γιατί όπως έλεγε: “θα πεθάνω και δεν θα προλάβω να δω το βιβλίο τυπωμένο”.
Η έκδοση τα ιαπωνικά πραγματοποιήθηκε με την βοήθεια του Θεού και τις πρεσβείες του Αγίου Νεκταρίου τον Απρίλιο του 2015, ένα μήνα περίπου πριν από την κοίμηση της γιαγιάς Τατιάνας. Όταν το πήρε στα χέρια της είπε το “νυν απολύεις την δούλη σου, Δέσποτα εν ειρήνη”.
Και πράγματι. Το πρωί της 6ης Μαρτίου 2015 η γιαγιά Τατιάνα πήγε στην Τράπεζα με τα πόδια κι εκεί έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο. Την μετέφεραν στο νοσοκομείο και μετά από λίγες ώρες, στις 10 το βράδυ, παρέδωσε εν ειρήνη το πνεύμα της σε ηλικία 93 χρονών.
Τον τελευταίο μήνα πριν από την κοίμησή της είχε επισκεφθεί τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου στην Σεούλ για να αποχαιρετίσει τους γνώριμους σ’ αυτήν από τα παλιά χρόνια πιστούς στους οποίους έλεγε ότι: “είναι η τελευταία φορά που έρχομαι στον Άγιο Νικόλαο”.
Επίσης επισκέφτηκε το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως στο Καπιόνγκ για να δει τον σεβαστό και αγαπητό της Σεβασμιώτατο π.Σωτήριο. Και στον Σεβασμιώτατο επανέλαβε τα ίδια περί της σύντομης αναχώρησής της.
Αλλά και στην Μητρόπολη έγραψε γράμμα στο οποίο εξηγούσε τα περί της ταφής της και συνάμα έστειλε ένα ποσόν για τα έξοδα της κηδείας της.
Την Μ.Εβδομάδα αρρώστησε και, προς μεγάλη λύπη της που δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει στις Ιερές Ακολουθίες στο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως, όπως είχε προγραμματίσει, βρέθηκε στο νοσοκομείο.
Το βράδυ της Αναστάσεως περίμενε ξάγρυπνη μέχρι τις 12. Σηκώθηκε με δυσκολία από το κρεβάτι της, βγήκε από το δωμάτιό της για να μην ενοχλήσει τους άλλους ασθενείς και σ’ ένα απόμερο σημείο του διαδρόμου ύψωσε τα γεροντικά χεράκια της στον Ουρανό και έψαλε στα κορεατικά το Χριστός Ανέστη!
Όταν η υγεία της καλυτέρευσε την Παρασκευή της Διακαινησίμου (17/4) επέστρεψε στο δωμάτιό της στην Ενορία του Αγίου Βόριδος, όπου με πολλή χαρά έλαβε από την Σεούλ το νεοεκδοθέν βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου στα ιαπωνικά.
Μέχρι την παραμονή της αναχωρήσεώς της στους Ουρανούς επικοινωνούσε τηλεφωνικώς με πιστούς από την Σεούλ μιλώντας για τα λουλούδια που φρόντιζε με πολλή αγάπη στον κήπο του Αγίου Βόριδος και, βεβαίως, για το αγαπημένο της βιβλίο του Αγίου Νεκταρίου.
Πόσο χαιρόταν να ακούει ότι το βιβλίο ήδη βρίσκεται στα χέρια των Ορθοδόξων Ιαπώνων. Και φυσικά πόσο θα χάρηκε όταν συνάντησε τον ίδιο τον Άγιο Νεκτάριο και θα τον είδε να λειτουργεί στο Άγιο και Υπερουράνιο Θυσιαστήριο!
Νάχουμε την ευχή της και παρακαλούμε τον Άγιο Νεκτάριο να συνεχίζει τις μεσιτείες του υπέρ των εν Κορέα και εν Ιαπωνία Ορθοδόξων Αδελφών μας και το βιβλίο του να γίνει γέφυρα καλύτερης πνευματικής επικοινωνίας μεταξύ τους.
Αθανασία Δημ. Κοντογιαννακοπούλου
(Από το περιοδικόν “ΦΩΣ ΕΘΝΩΝ”)