Ο Αββάς Αμμωνάς πήγε κάποτε σ’ έναν τόπο που υπήρχε κάποιος μοναχός με κακή φήμη.
Συνέβη μάλιστα την ημέρα εκείνη μία γυναίκα να μπει στο κελλί του.
Οι γείτονες που το έμαθαν, αγανάκτησαν και συγκεντρώθηκαν για να τον διώξουν απ’ εκεί.
Όταν μάλιστα πληροφορήθηκαν ότι ο ξακουστός επίσκοπος Αμμωνάς βρίσκεται στην περιοχή τους, πήγαν και του κατήγγειλαν το γεγονός. Τον παρακάλεσαν μάλιστα να έρθη και να τιμωρήση τον ένοχο.
Εκείνος ο δυστυχής, μόλις πήρε είδησι ότι έρχεται πλήθος μαζί με τον όσιο, έκρυψε τη γυναίκα σ’ ένα μεγάλο πιθάρι.
Όταν έφτασε ο όσιος και μπήκε στο κελλί, κατάλαβε αμέσως τι συνέβη, αλλά για την αγάπη του Θεού σκέπασε το πράγμα, διορθώνοντας έτσι τον ένοχο με την αγάπη μάλλον παρά με τη δικαιοσύνη.
Κάθησε λοιπόν πάνω στο πιθάρι και πρόσταξε να ψάξουν το κελλί.
Αφού έψαξαν και δεν βρήκαν τίποτε, τους είπε:
– Τι έχετε να πήτε τώρα; Ο Θεός να σε συγχωρήση.
Έπειτα απομάκρυνε το πλήθος, σηκώθηκε από το πιθάρι, έπιασε από το χέρι τον μοναχό και του είπε:
-Αδελφέ, πρόσεχε την ψυχή σου. Πρόσεχε την σωτηρία σου.
Και μετά από αυτό αναχώρησε.
(Αββάς Αμμωνάς)
“Χαρίσματα και Χαρισματούχοι”
Ι. Μονή Παρακλήτου