Ο κόσμος ως σκλάβος της αμαρτίας, του θανάτου και του διαβόλου, ως «κράτος διαβόλου», ως «κράτος θανάτου» (Εβρ. Β΄, 14), είναι κάτι αντίθεο, κάτι που διαρκώς πολεμά τον Θεό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η συμμαχία της αμαρτίας με το θάνατο και το διάβολο είναι φοβερή δύναμη, πιο δυνατή από κάθε τι ανθρώπινο, πιο δυνατή από κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, και απ’ όλους τους ανθρώπους συνολικά.
Στο δικό μας ανθρώπινο κόσμο μόνο ο Θεάνθρωπος Χριστός φάνηκε πιο δυνατός απ’ αυτήν την τριπλή συμμαχία, επειδή μόνον Εκείνος κατέστρεψε «το κράτος του θανάτου», εξόντωσε τον διάβολο, εκμηδένισε την αμαρτία.
Τούτη την παν-νικηφόρα θεανθρώπινη δύναμη χορηγεί Αυτός στον καθένα που Τον πιστεύει ως Θεό και Κύριο, ώστε να νικά «το κράτος του θανάτου», της αμαρτίας και του διαβόλου, δηλαδή τον κόσμο.
Έτσι στην πραγματικότητα ο χριστιανός είναι ο μοναδικός πραγματικός νικητής στον κόσμο. Επειδή νικά το μεγαλύτερο εχθρό του ανθρώπινου γένους, τον τρικέφαλο εχθρό: την αμαρτία, το θάνατο και τον διάβολο.
Χωρίς τον Κύριο Ιησού και τους ακολούθους του, αυτός ο κόσμος θα ήταν και θα παρέμενε για πάντα «το κράτος του θανάτου», όπου θα κυβερνούσε η πιο ανθρωποφάγος δικτατορία της αμαρτίας, του κακού και του διαβόλου.
Ο κόσμος είναι τέτοιος στην πραγματικότητα για όλους όσους δεν πιστεύουν στο Χριστό ως μόνο αληθινό Θεό και μόνο αληθινό Σωτήρα του ανθρώπινου γένους.
π. Ιουστίνου Πόποβιτς,
Ερμηνεία των Επιστολών του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου,
εκδόσεις εν Πλώ
https://theomitoros.blogspot.com