Πώς έμαθα να διαβάζω.
« Διάβαζα πολύ, μού είπε μια μέρα ο Γέροντας. Ήμουν πολύ μελετηρός. Μυστικώς διάβαζα. Ξέκλεβα χρόνο, όπου μπορούσα. “Έμαθα απ’ έξω το ευαγγέλιο τού Ματθαίου, τού Λούκα και το μισό τού Ιωάννη.
Επίσης τους Ψαλμούς. Μελετούσα τους Πατέρες. Πολύ διάβαζα. ‘Έκανα πνευματική εργασία. Και να ξέρεις ότι εγώ γράμματα δεν ήξερα. Μόλις τής Β’ Δημοτικού ήμουνα.
Όταν πρωτοπήγα στο Μοναστήρι, μού δίνουν στον εσπερινό το Ψαλτήρι να διαβάσω.
Εγώ άρχισα να συλλαβίζω «Μά-κά-ρι-ος α-νήρ».
Καλά, μού λένε, φτάνει. Θα πάρεις το Ψαλτήρι, θα το διαβάσεις καλά να το μάθεις. Θα διαβάζεις και τα συναξάρια των Αγίων. Τίποτε άλλο. Δια9αζα άλλα δεν καταλάβαινα. Λεξικά δεν είχα.
Πχ. δεν ήξερα ότι οίκος θα πει σπίτι. “Έτσι εύρισκα την ίδια λέξη και αλλού, και τα συμφραζόμενα εύρισκα το νόημα των λέξεων. Αποστήθιζα κομμάτια ολόκληρα και όλη μέρα, καθώς έτρεχα στα βράχια, τα απάγγελλα δυνατά, με νόημα.
Αργότερα έπιασα την Παρακλητική,το Τριώδιο,τα Μηναία. Διάβαζα με μανία.
(Ανθολόγιο Συμβουλών)