Αυτά τα λέω όχι για να σας κάνω πιο αδιάφορους αλλά για να σας κάνω αγωνιστικότερους. Πολλές φορές σας συμβούλευσα να μην πηγαίνετε στο θέατρο∙ με άκουσες, αλλά δεν πείστηκες∙ πήγες στο θέατρο, παράκουσες την συμβουλή μου∙ μη ντραπής να ξανάρθης και να με ακούσης.
Θα μου πης “άκουσα τον λόγο σου, αλλά δεν τον τήρησα∙ πώς μπορώ να ξανάρθω;’. Σημασία έχει ότι συνειδητοποίησες την ανυπακοή σου στον λόγο μου∙ τώρα ντρέπεσαι για ό,τι έκανες, τώρα κοκκινίζεις, τώρα από μόνος σου χαλιναγωγείσαι χωρίς τον έλεγχο κανενός, τώρα κρατάς τον λόγο μου μέσα σου ριζωμένο, τώρα η διδασκαλία μου αφανώς σε καθαρίζει.
Δεν τήρησες τον λόγο μου, αλλ΄ όμως κατηγόρησες τον εαυτό σου; Αυτό σημαίνει ότι τον τήρησες στο μισό και ας μην τον τήρησες κι ας λες πως “δεν τον τήρησα”∙ γιατί όποιος κατηγορεί τον εαυτό του που δεν τον τήρησε, σημαίνει ότι βαδίζει προς την τήρησή του.
Αμάρτησες με το βλέμμα; Παρανόμησες ; Αιχμαλωτίσθηκες από την πόρνη; Έφυγες από το θέατρο; θυμήθηκες τα λόγια μου; ντράπηκες ; Έλα εδώ! Λυπήθηκες; Παρακάλεσε τον Θεό∙ πέτυχες την ανόρθωσί σου μέχρις εδώ.
“Αλλοίμονό μου, άκουσα και δεν τήρησα! Πώς θα μπω στην εκκλησία; Πώς θα ακούσω ξανά τον λόγο του Θεού;”.
Ακριβώς γι’ αυτό έλα, επειδή δεν τον τήρησες, για να τον ξανακούσης και να τον τηρήσης. Όταν σου βάλη ο γιατρός κάποιο φάρμακο και δεν σε θεραπεύση, δεν σου το ξαναβάζει την άλλη μέρα;
Έστω ότι κάποιος είναι ξυλοκόπος κι θέλει να κόψη μια βελανιδιά∙ εάν δώση ένα κτύπημα και δεν πέση το άκαρπο δένδρο, δεν δίνει κι άλλο κτύπημα και τέταρτο και πέμπτο και δέκατο;
Έτσι κάνε και συ∙ βελανιδιά είναι η πόρνη, άκαρπο δένδρο, που βγάζει βελανίδια, για να τα τρώνε τα άμυαλα γουρούνια∙ για πολύν χρόνο ριζώθηκε μέσα στον νου σου∙ με το ντύσιμό της σου κυρίευσε την συνείδησι∙ ο λόγος μου είναι τσεκούρι. (Πάρτο και χτύπα).
Με άκουσες μια φορά∙ πώς είναι δυνατόν να ξεριζωθή σε μια ημέρα, αυτό που είναι ριζωμένο μέσα μου τόσον καιρό; Και δυο φορές και τρεις και εκατό και χιλιάδες να με ακούσης, δεν ωφελείσαι, αν δεν το πάρης απόφασι. Ξερρίζωσε αμέσως αυτό το κακό και δυνατό πράγμα που έχεις μέσα σου, την κακή συνήθεια.
Οι Ιουδαίοι έτρωγαν μάννα στην έρημο και όμως αναζήτησαν τα κρεμμύδια, που έτρωγαν στην Αίγυπτο. Είπαν στον Μωυσή: «Καλά περνούσαμε στην Αίγυπτο» (Αριθ. 11, 18)∙ τόσο αισχρό πράγμα είναι η συνήθεια και τόσο κακό.
Γιατί κι αν για δέκα μέρες καταφέρης να ζήσης ενάρετα, κι αν για είκοσι κι αν για τριάντα, δεν σε αγαπώ, δεν σε χαίρομαι, δεν σε αγκαλιάζω, αν δεν κόψης την συνήθεια για πάντα∙ προσπάθησε, μόνο πρόσεχε μην αποκάμης αλλά να ντρέπεσαι και να κατηγορής τον εαυτό σου.
Από το βιβλίο: «ΜΕΤΑΝΟΙΑ , ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, Χρυσοστομικός Άμβων ΣΤ΄»
2η Έκδοσις, (Επηυξημένη και βελτιωμένη)
Έκδοσις: Συνοδία Σπυρίδωνος Ιερομονάχου
Νέα Σκήτη Αγ. Όρους, 2009