Ό,τι γίνεται με ευλογία ευαρεστεί πολύ το Θεό. Γι’ αυτό και στο παραμικρό βήμα στη ζωή μας ας κάνουμε υπακοή.
Είναι αδύνατο να κόψεις το θέλημα σου σε σύντομο χρονικό διάστημα απλά με τα λόγια, χωρίς να χύσεις αίμα, δηλαδή χωρίς αγώνα. Αφού την προηγούμενη ζωή σου ως τώρα την πέρασες με τη δική σου γνώμη, τώρα πρέπει ν’ αγωνιστείς για ν’ απαλλαγείς από το θέλημά σου.
Τα έργα του Θεού είναι θαυμαστά και δυσθεώρητα κι ανεξιχνίαστα για το σκοτισμένο μυαλό μας. Βλέπουμε το κατά δύναμη από τις Γραφές αλλά κι από την εμπειρία μας ότι ο Κύριος επιτρέπει να μας βρουν αρρώστιες, θλίψεις, στερήσεις, ανομβρίες, πόλεμοι κι επαναστάσεις, είτε σαν τιμωρία για τις αμαρτίες μας είτε προληπτικά, για να μην πέσουμε στην αμαρτία, αλλ’ είτε και για να δοκιμάσει την πίστη μας.
Γι’ αυτό πρέπει να υποκλινόμαστε ταπεινά στη θεία Του πρόνοια, να υποτασσόμαστε στο θέλημα Του και να τον ευχαριστούμε για το ανείκαστο έλεός Του. Στην εποχή μας υπάρχουν περιπτώσεις που ίσως δεν μπορούμε να κάνουμε ακριβώς αυτό που θέλουμε.
Κανένας όμως δεν βρίσκεται να ρωτήσει: «Τι πρέπει να κάνω τώρα;» Αν δεν υπάρχει κανένας να συμβουλευτούμε, τότε πρέπει να σκεφτούμε πως θα ενεργούσε ο Κύριός μας με την ταπείνωση και την πραότητά Του. Οι εντολές του Θεού ήταν και θα είναι πάντοτε το θεμέλιο της ζωής μας. Γι’ αυτό πρέπει να εμπιστευτείς τον εαυτό στο θέλημά Του.
Αν παρατηρήσεις προσεχτικά τόσο τη δική σου ζωή όσο και των άλλων, θα διαπιστώσεις με εκπληκτική καθαρότητα και ακρίβεια πως όση προσοχή κι αν δώσει κανείς κι όσα μέτρα κι αν λάβει δε θα μπορέσει να ορίσει τι πρόκειται να γίνει στο μέλλον.
Γιατί όλα γίνονται σύμφωνα με την κρίση και το θέλημα του Θεού. Κανένα δεν μπορείς να ενοχοποιήσεις. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να ταπεινωνόμαστε και να υπομένουμε, διαφορετικά αμαρτάνουμε ενώπιον του Θεού.
Πήγαινε όπου σε στέλνουν, δες ό,τι σου δείχνουν και λέγε κάθε στιγμή: «Ας γίνει το θέλημά Του!»
