– Γέροντα, δεν έχω μεγάλη πίστη και νιώθω αδύναμη. – Ξέρεις τι να κάνης; Να κρεμασθής από τον Θεό, όπως κρεμιέται το παιδάκι από τον λαιμό του πατέρα του, και να Τον σφίξης έτσι που να μην μπορή να σε απομακρύνη από κοντά Του.
Τότε θα νιώσης σιγουριά και δύναμη. – Νιώθω, Γέροντα, την ανάγκη να ακουμπήσω στον Θεό, αλλά δυσκολεύομαι. – Να σηκώνης τα χέρια σου ψηλά· έτσι σιγά‐σιγά θα μεγαλώσουν και θα πιασθής από τον Θεό.
– Γέροντα, όταν δεν έχω πολύ χρόνο και βιάζωμαι στην προσευχή, μήπως κλέβω τον χρόνο που πρέπει να δώσω στον Χριστό;
– Ο Χριστός έχει πολλά· όσα και να κλέψης, δεν έχει ανάγκη· εσύ όμως δεν βοηθιέσαι. Δεν έχει ανάγκη ο Χριστός από την προσευχή μας, αλλά εμείς έχουμε ανάγκη από την βοήθειά Του.
Προσευχόμαστε, γιατί έτσι επικοινωνούμε με τον Θεό που μας δημιούργησε. Αν δεν το κάνουμε, θα πέσουμε στα χέρια του διαβόλου, [//28] και τότε αλλοίμονό μας!
Είδες, τι λέει ο Αββάς Ισαάκ; «Δέν θα μας ζητήση λόγο ο Θεός γιατί δεν κάναμε προσευχή, αλλά γιατί δεν είχαμε επικοινωνία μαζί Του, και με αυτόν τον τρόπο δώσαμε δικαιώματα στον διάβολο και μας ταλαιπώρησε»2.
– Γέροντα, πως θα αγαπήσω την προσευχή; – Νά νιώσης την προσευχή ως ανάγκη. Όπως το σώμα, για να ζήση, χρειάζεται τροφή, έτσι και η ψυχή, για να ζήση, πρέπει να τραφή. Αν δεν τραφή, αποδυναμώνεται κι έρχεται ο πνευματικός θάνατος.
– Γέροντα, τι μας δυσκολεύει στην προσευχή; – Δυσκολευόμαστε, μόνον όταν δεν αισθανώμαστε την προσευχή ως ανάγκη.
Όποιος δεν μπή στο νόημα της προσευχής, για να την αισθανθή ως ανάγκη, την θεωρεί αγγαρεία και μοιάζει με το ανόητο παιδάκι που αποστρέφεται τον μαστό της μητέρας του και όλη την γλυκειά της στοργή, και έτσι είναι αρρωστιάρικο και κακορρίζικο.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»
Πηγή: https://akrovolistishellas.blogspot.com/2019/03/blog-post_98.html
Πηγή: https://synaxipalaiochoriou.blogspot.com/
