Πολλοί είναι οι δρόμοι που χρησιμοποιεί ο διάβολος για τον σκοπό του. Στήνει παγίδες παντού. Ποια είναι τα βέλη του πονηρού; Πονηρές επιθυμίες, ακάθαρτοι λογισμοί, ολέθρια πάθη, θυμός, κακολογία, φθόνος, οργή, μίσος, φιλαργυρία και γενικά η ραθυμία σε όλες της τις μορφές και εκδηλώσεις.
Αν και πολύπλοκες οι μεθοδείες του, εντούτοις απευθείας ούτε δελεάζει ούτε εκβιάζει ούτε αναγκάζει, αλλά μόνο απατά. Όταν αποτυχαίνει, τότε πολεμά τον άνθρωπο με τα καλά του έργα και τον κάνει εγωιστή. Κι όταν κάποιος καυχηθεί για το καλό που κάνει, ηίνεται αθλιότερος όλων.
Όταν ο άνθρωπος προσέχει, ο διάβολος δεν είναι αίτιος κανενός κακού. Γι᾽ αυτό και ο Θεός τον αφήνει, γιατί καθιστά νηφάλιο τον άνθρωπο. Πάντα τιμωρείται εκείνος που κάνει την αμαρτία κι όχι εκείνος που ωθεί σ᾽ αυτήν.
Ο διάβολος όταν πειράζει τον άνθρωπο δεν παρουσιάζεται αυτοπροσώπως· χρησιμοποιεί διάφορα πρόσωπα ή πλάσματα. Τα λόγια που βάζει στο στόμα τους όμως είναι δικά του.
Ακόμα και με το πρόσχημα της ευλάβειας μπορεί να παρασύρει αρκετούς, με αποτέλεσμα να θλίβονται για τις αμαρτίες τους και να οδηγούνται στην απόγνωση, που είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.
Μέσα στον δρόμο του Θεού που βαδίζει ο πιστός για την εν Χριστώ τελειότητά του, εκεί και όχι αλλού στήνει τις παγίδες του. Πρέπει να σημειώσουμε ότι: πάντα ο άνθρωπος πρέπει να είναι εχθρικός απέναντί του, πικρός, άγριος και όχι επιεικής.
Τον εαυτό του δεν αγαπά ο διάβολος και θα αγαπήσει τον άνθρωπο; Τη σωτηρία του δεν θέλει και θα θελήσει του ανθρώπου; Σύμμαχός μας στον εναντίον του πόλεμο να είναι ο Ιησούς Χριστός.
Δεν πρέπει να πείθεται κανείς σε τίποτε στον διάβολο, ακόμα κι αν λέει κάτι αληθινό.
Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2008