Ένας χριστιανός νέος ερωτεύεται μια κοπέλα και αρχίζει να την βλέπει συχνά.
Επειδή όμως ο νέος αυτός θέλει να κάνει υπακοή στο θέλημα του Θεού, δηλαδή δεν θέλει να έχει σαρκικές σχέσεις με κοπέλες πριν απο τον γάμο του, είναι αποφασισμένος να μην προχωρήσει σε σαρκικές σχέσεις με την κοπέλα του, πρίν απο τον γάμο τους.
Το πονηρό πνεύμα όμως, του υποβάλλει τον εξής λογισμό : «εάν δεν φθάσεις σε ολοκληρωμένες σχέσεις με την κοπέλα σου, δεν θα της δείξεις οτι πραγματικά την αγαπάς. Εάν δεν της δοθείς ολοκληρωτικά, και εκείνη σε σένα, δεν θα αποδείξετε ο ένας στον άλλο οτι αγαπιέστε αληθινά.»
Ποιά θα πρέπει τωρα να είναι η απάντηση και η στάση του χριστιανού νέου στην πρόκληση και υποβολή αυτού του λογισμού;
Εδω θα συμβεί ένα εκ των δύο: ή ο νέος θα αψηφήσει και θα περιφρονήση την εντολή του Θεού και θα πεισθεί στην προτροπή του πονηρού πνεύματος, οτι δηλαδή μόνο με την ολοκλήρωση των σαρκικών σχέσεων επιτυγχάνεται και αποδεικνύεται η γνήσια αγάπη σε δυο νέους πριν απο τον γάμο, ( χωρίς δηλαδή να είναι απαραίτητη η τέλεση του μυστηρίου του γάμου πρίν αυτές συντελεσθούν ), ή ο νέος αυτός, μένοντας σταθερός στην τήρηση της εντολής του Θεού, δεν αμαρτάνει πρίν απο τον γάμο του, και δεν προχωρεί σε σαρκικές σχέσεις με την κοπέλα του.
Στην πρώτη περίπτωση ο νέος θα υποστεί «πτώση», στην δεύτερη όχι. Στην δεύτερη περίπτωση, ο νέος δεν θα χάσει την υγεία και την χαρά της ψυχής του, που προέρχεται απο την Χάρη του Θεού, ούτε την δυνατότητα να αγαπήσει αληθινά.
Στην πρώτη περίπτωση, ο νέος θα χάσει την χαρά της ψυχής του που προέρχεται απο την Χάρη του Θεού, και θα έχει μόνο την φυσική χαρά. Επειδή όμως θα αμαρτάνει,η Χάρη του Θεού που έχει απο το Άγιο Βάπτισμα, θα υποχωρεί συνεχώς, θα συστέλλεται μέσα του, χωρίς ο ίδιος να το αντιλαμβάνεται, λόγω της απειρίας του.
Η υποχώρηση της χάριτος όμως, σταδιακά θα υποκατασταθεί απο δαιμονική ενέργεια, επειδή το σαρκικό πάθος θα αρχίσει να εδραιώνεται, και επειδή με την διάπραξη της σαρκικής αμαρτίας ο πειρασμός αρχίζει να αποκτά δικαιώματα επάνω στον άνθρωπο.
Έτσι ο άπειρος νέος θα αρχίσει να χάνει και την φυσική του χαρά. Θα συμβεί όμως και κατι άλλο. Θα καταστρέψει τον έρωτα, επειδή η πρόοδος στον έρωτα και αυτή εξαρτάται απο την Χάρη του Θεού, απομακρύνοντας έτσι τον εαυτό του όλο και περισσότερο απο την επίτευξη της αληθινής, της γνήσιας αγάπης.
Στην γνήσια αγάπη αυτός ο νέος μπορεί να φτάσει μόνο μετά απο μετάνοια και εδραίωση της σχέσεως του με τον Θεό. Αυτό γίνεται δια της μετανοίας, της εργασίας των εντολών του Θεού και της συμμετοχής στην μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.
Βιβλίο: «Σχέσεις ανδρόγυνου πριν και μετά τον γάμο» – Δαμασκηνού Μοναχού Αγιορείτου.
