Αγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Όταν ό Θεόδωρος ό Ηγιασμένος βρισκόταν στην Πανόπολη με τον πνευματικό του πατέρα, όσιο Παχώμιο, ένας φιλόσοφος τον προσέγγισε και τον προκάλεσε σε διαλεκτική συζήτηση περί την Πίστη. Ό φιλόσοφος υπέβαλε στον Θεόδωρο τρεις ερωτήσεις:

«Ποιος δεν γεννήθηκε, αλλά πέθανε;»

«Ποιος γεννήθηκε και δεν πέθανε;», «Ποιος πέθανε και δεν είδε φθορά;».

Στα ερωτήματα αυτά ό όσιος Θεόδωρος απάντησε:

«Ό Άδάμ δεν γεννήθηκε, άλλα πέθανε.

Ό Ενώχ γεννήθηκε και δεν πέθανε.

Ή γυναίκα του Λώτ πέθανε και δεν είδε φθορά».

Ό όσιος έδωσε στον φιλόσοφο τις έξης συμβουλές:

«Εισάκουσε τις σώες νουθεσίες μας• απόφυγε τις ανωφελείς συζητήσεις και τούς σχολαστικούς συλλογισμούς• προσέγγισε, τον Χριστό του Όποιου εμείς είμαστε διάκονοι και θά λάβεις άφεση των αμαρτιών σου».

Ό φιλόσοφος έμεινε άναυδος από την τόσο εύστοχη απάντηση κι έφυγε κατησχυμένος.

Από το παράδειγμα αυτό, φαίνεται προδήλως ή αβυσσαλέα διαφορά μεταξύ ενός παγανιστή φιλοσόφου και ενός χριστιανού άγιου.

Ό πρώτος χάνεται σε αφηρημένες φιλοσοφίες, σε περίτεχνα λόγια, σε λογικές αντιπαραθέσεις, σε διανοητικές ακροβασίες!

Απεναντίας ό άλλος έχει όλο τον νου του συγκεντρωμένο στον Ζωντανό Θεό και στη φροντίδα της σωτηρίας της ψυχής.

Ό φιλόσοφος είναι αφηρημένος και νεκρός, ό χριστιανός είναι πρακτικός και ζωντανός.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ