Η υπερηφάνεια του νου
Είναι η σατανική υπερηφάνεια
Η οποία αρνείται το Θεό
Και βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα
Γι’ αυτό και πολύ δύσκολα θεραπεύεται.
Είναι ένα βαθύ σκοτάδι
Το οποίο εμποδίζει τα μάτια της ψυχής
Να δουν το φως που υπάρχει μέσα της
Και που οδηγεί στο Θεό
Στην ταπείνωση, στην επιθυμία του αγαθού.
Αντίθετα, η υπερηφάνεια της καρδιάς
Δεν είναι γέννημα της σατανικής υπερηφάνειας
Αλλά δημιουργείται από διάφορες καταστάσεις και γεγονότα:
Πλούτο, δόξα, τιμές
Πνευματικά ή σωματικά χαρίσματα (ευφυΐα, ομορφιά, δύναμη, δεξιοτεχνία κλπ).
Όλα αυτά σηκώνουν ψηλά τα μυαλά των ανόητων ανθρώπων
Που γίνονται έτσι ματαιόφρονες, χωρίς όμως να είναι και άθεοι…
Αυτοί πολλές φορές ελεούνται από το Θεό
Παιδαγωγούνται και σωφρονίζονται.
Η καρδιά τους συντρίβεται, παύει να επιζητεί δόξες
Και ματαιότητες, κι έτσι θεραπεύονται.
Θα είναι αλήθεια, νομίζω, αν πω
Ότι όλη η πνευματική μας φροντίδα συνίσταται στην αναζήτηση
Και εξόντωση της υπερηφάνειας και των παιδιών της.
Αν απαλλαγούμε απ’ αυτήν
Και θρονιάσουμε στην καρδιά μας την ταπεινοφροσύνη
Τότε έχουμε το παν.
Γιατί όπου βρίσκεται η αληθινή κατά Χριστόν ταπείνωση
Εκεί βρίσκονται μαζεμένες
Και όλες οι άλλες αρετές
Που μας υψώνουν ως το Θεό.
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως