Ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού.
Αλλ’ ερωτάται:
Τι είναι σ’ αυτόν η εικόνα του Θεού;
Ή αλλιώς:
Σε τι έγκειται αυτή η εικόνα;
Στο σώμα;
Στην ψυχική ή στην ψυχοφυσική σύσταση του ανθρώπου;
Στο τριαδικό των ψυχικών του δυνάμεων και εκδηλώσεων;
Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη.
Μερικές διαθλάσεις Και ανταύγειες της εικόνας του Θεού δεν αποκλείονται
Σ’ όλα όσα απαριθμήσαμε
Αλλά το πιο ουσιαστικό είναι η μορφή της υπάρξεως.
Το κτιστό ον κοινωνεί κατά τη δωρεά της ευδοκίας
Με την άκτιστη άναρχη Ύπαρξη…
Πώς είναι δυνατόν αυτό;
Είναι τόσο ανεξήγητο όσο ακατάληπτο και ανεξιχνίαστο
Είναι το μυστήριο της δημιουργίας του κόσμου « εκ του μηδενός».
Κι όμως είναι τέτοια η ευδοκία του ουράνιου πατέρα
Ώστε ο κτισθείς «Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν»
Είναι προικισμένος με την ικανότητα να δεχθή την θέωση
Να γίνει κοινωνός δηλαδή της θείας ζωής
Να λάβει το θείο τρόπο υπάρξεως, να γίνει Θεός κατά χάρη.