Ο άνθρωπος έχει έμφυτο τον πόθο της χαράς. Η φύση του τον παραπέμπει στην πηγή της, που είναι ο Θεό. Η απομάκρυνση όμως από τον Θεό και η αναζήτηση της χαράς στην ηδονή των αισθήσεων υποδουλώνει τον άνθρωπο στον νόμου του θανάτου.
Έτσι χάνει την κατά φύση ζωή και οδηγείται σε οδυνηρό αδιέξοδο, που το διαπιστώνει κάθε στιγμή. Αναζητώντας την ηδονή των αισθήσεων καταλήγει στην οδύνη. Πιεζόμενος πάλι από την οδύνη, που προκαλεί η κυριαρχία της ύλης, καταφεύγει στην ηδονή.
Την απελευθέρωση από αυτήν την κατάσταση πρόσφερε στον άνθρωπο ο Θεός με την ενανθρώπησή του. Πρόσφερε στον άνθρωπο μια καινούργια αφετηρία, που κατευθύνει μέσα από τον πόνο και την οδύνη στη χαρά της αιώνιας ζωής.
Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 2006