«εάν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, η μαρτυρία μου ουκ εστίν αληθής» (Ιωάν. 5, 31)
Έτσι μίλησε ο Θεός, απευθυνόμενος σ’ έναν λαό ψευδόμενο. Έτσι μίλησε ο Κύριος προς τους πρεσβυτέρους των Ιουδαίων, όχι ως παραίνεση, αλλά ως επίπληξη. Διότι αυτοί δεν Τον πίστεψαν, όταν μιλούσε για τον Εαυτό Του, αλλά αναζητούσαν δύο μάρτυρες.
Αδελφοί μου, μη διανοηθείτε ότι αυτά που λέει ο Κύριος για τον Εαυτό Του δεν είναι αληθινά, αλλά σκεφθείτε ότι οι Ιουδαίοι δεν τα θεώρησαν αληθινά!
Κατά την ερμηνεία των Αγίων Πατέρων, ο λόγος του Κυρίου, η μαρτυρία μου ουκ εστίν αληθής, σημαίνει ότι στα μάτια των Εβραίων η μαρτυρία αυτή δεν είναι αληθινή. Σε άλλο χωρίο ο Κύριος επιμαρτυρεί ότι κάβε λόγος που είπε για τον Εαυτό Του είναι αληθινός· συγκεκριμένα λέει: καν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, αληθής έστιν η μαρτυρία μου (Ιωάν. 8,14).
Έδώ ο Κύριος διδάσκει, ενώ εκεί επιτιμούσε: εδώ επιβεβαιώνει πως έχουν τα πράγματα, ενώ εκεί έλεγε πως φαίνονταν στους Ιουδαίους. Οι Ιουδαίοι δεν πίστεψαν τη μαρτυρία που ο Ίδιος έδινε για τον Εαυτό Του, παρά ζητούσαν άλλες μαρτυρίες.
Έτσι λοιπόν Εκείνος επικαλείται τρεις θεμελιώδεις μαρτυρίες: -τη μαρτυρία των ιδίων Αυτού έργων: αυτά τα έργα α εγώ ποιώ μαρτυρεί περί εμού (Ιωάν. 5,36)· -τη μαρτυρία του Ουρανίου Πατρός Του, ο οποίος Τον ομολογεί ως Υιό Του στον Ιορδάνη Ποταμό και στο Όρος Θαβώρ: και ο πέμψας με πατήρ, αυτός μεμαρτύρηκε περί εμού (Ιωάν. 5, 36)· – και τέλος, τη μαρτυρία των ιερών Γραφών: ερευνάτε τας Γραφάς… εκείναι εισίν αι μαοτυρούσαι περί εμού (Ιωάν. 5, 39).
Με βάση την κοινή λογική, τί άλλη μαρτυρία θα χρειαζόταν ένας άνθρωπος για να πειστεί; Όμως η διάνοια των Ιουδαίων γερόντων είχε τόσο σκοτισθεί, ώστε ήταν ανίκανοι να δουν ή να κατανοήσουν το παραμικρό.
Όταν ο Πολυεύσπλαχνος Κύριος έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να σώσει τους Ιουδαίους, αλλά όμως αυτοί απέρριψαν όλες τις μαρτυρίες περί του Κυρίου, απορρίπτοντας τελικώς την ίδια τη σωτηρία τους, τότε Εκείνος τους είπε: καν εγώ μαρτυρώ περί εμαυτού, αληθής έστιν η μαρτυρία μου (Ιωάν. 8, 14).
Ω αδελφοί μου, ας μην είμαστε σκληροκάρδιοι, όπως οι τυφλοί εκείνοι Ιουδαίοι γέροντες, και ας μην απορρίπτουμε τη μοναδική, σωτηρία μας! Εμείς δεν ζητάμε άλλες μαρτυρίες, αλλά πιστεύουμε αυτό που ο ίδιος ο Κύριος λέει για τον Εαυτό Του και αυτή η Αλήθεια είναι η τροφή και η σωτηρία μας.
Ω Κύριε Ιησού, η Ζώσα και αιώνια Αλήθεια, μη μακρύνεις αφ’ ημών· φώτισον και σώσον ημάς!
Ότι Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο Πρόλογος της Αχρίδος», εκδ. Άθως, Σεπτέμβριος
