«Αν ο Θεός που προγνωρίζει ότι σε μερικούς η αγάπη Του δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα, δεν παύει να τους δίνει ευκαιρίες να διορθωθούν, ποια απολογία θα έχεις εσύ, πού, χωρίς να γνωρίζεις καθόλου το μέλλον, έχεις παραλύσει από την απογοήτευση και έχεις αποχαυνωθεί;
Διότι πολλές φορές πολλοί που προσπάθησαν πέτυχαν το σκοπό τους. Μερικές φορές, μάλιστα, όταν είχαν φτάσει στην απελπισία, τότε ακριβώς πέτυχαν. Αλλά και αν δεν κατορθώσεις τίποτε, εσύ έκαμες το χρέος σου.
Μην γίνεσαι, λοιπόν, απάνθρωπος ούτε σκληρός ούτε αμελής. Το ότι οι ισχυρισμοί σου είναι αποτέλεσμα σκληρότητος και αμελείας φαίνεται και από το εξής: Όταν υποφέρει ένα μέλος του σώματός σου, ποτέ δεν λες: Τι με μέλλει και που ξέρω εγώ, ότι, αν επιμεληθώ, θα γίνει καλά;
Αλλά παίρνεις όλα τα μέτρα σου, ώστε και αν τίποτε δεν πετύχεις να μην κατηγορείς τον εαυτό σου ότι παρέλειψες κάτι από εκείνα που όφειλες να πράξεις. Έπειτα, αν για τα μέλη του σώματος φροντίζουμε τόσο πολύ, για τα παιδιά μας . . . θα δείξουμε αμέλεια;»
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος