Ο άγιος Γρηγόριος περιγράφει την Εκκλησία της εποχής του παρομοιάζοντάς την με παλιά γαλέρα χτυπημένη από τα κύματα, που μπάζει νερά απ’ όλες τις πλευρές, αφού τα ξύλα της έχουν σαπίσει και διαλύεται από τα καθημερινά κύματα.
Στους ανθρώπους τότε επικρατούσε μεγάλη δυστυχία, πείνα, αρρώστιες, ανησυχία και απογοήτευση λόγω των συχνών πολέμων, ο λαός ήταν καταβεβλημένος, η γη εγκαταλελειμμένη, κανείς από τους ανθρώπους δεν ήθελε να παντρευτεί – όλοι νόμιζαν πως το τέλος του κόσμου πλησιάζει.
Τέτοια ήταν η κατάσταση στην Εκκλησία πριν είκοσι περίπου αιώνες. Μα δεν ήρθε το τέλος, η κατάσταση έγινε καλύτερη και η Εκκλησία σταθεροποιήθηκε και διευρύνθηκε.
Αν ο πηδαλιούχος της γαλέρας της Εκκλησίας ήταν άνθρωπος, θα την κατάπιναν τα κύματα και θα καταστρεφόταν.
Αλλά πηδαλιούχος της Εκκλησίας και τότε και τώρα είναι το Παντοδύναμο Πνεύμα του Θεού.
Ειρήνη και χαρά από τον Κύριο.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
