Οσίου πατρός ημών Νικολάου Βελιμίροβιτς
Σας ταλαιπωρεί το ερώτημα, πώς μπόρεσε η Παναγία Παρθένα Μαρία να γεννήσει Υιό δίχως πατέρα; Τούτο δεν έγινε κατά τη δική της δύναμη, αλλά κατά τη δύναμη του Παντοδύναμου.
Άρα αναρωτιέστε, πώς ο παντοδύναμος Θεός μπόρεσε να πραγματοποιήσει εκείνη τη θαυμαστή γέννηση; Όμως αυτό το αντιφατικό ερώτημα απαντήθηκε μόνο του, μόλις προφέρατε τη λέξη «παντοδύναμος» Θεός.
Τέτοια ερωτήματα δεν εμφανίζονται καθόλου στην ψυχή εκείνου που μπορεί έστω κι ελάχιστα να αντιληφθεί το φοβερό μεγαλείο της δύναμης του Θεού.
Εκείνος ο Οποίος με τον παντοδύναμο Λόγο δημιούργησε αυτό τον θαυμαστό κόσμο, με τα αστέρια και με τις αβύσσους, χωρίς συνεργία κανενός, μπορούσε όντως να κάνει την Παναγία Παρθένα να συλλάβει παιδί χωρίς τη συνεργία κανενός.
Άραγε δεν γεννιούνται κατά τη σκέψη και τη θέληση του Θεού κι εκείνα τα παιδιά, τα οποία γεννιούνται φυσικά; Σε κάθε γέννηση υπάρχει κάτι το υπερφυσικό.
Όταν αναγγέλθηκε στη Σάρα ότι θα γεννήσει σε προχωρημένη ηλικία, εκείνη γέλασε με αμφιβολία, εφόσον «εξέλιπε δε τη Σάρα γίνεσθαι τα γυναικεία» (Γεν. 18, 11).
Και η Αγία Παρθένα και ο Βαπτιστής γεννήθηκαν από γονείς άτεκνους και γέρους «Μη αδυνατήσει παρά τω Θεώ ρήμα;» (Γεν. 18, 14).
Η Βίβλος ξεκάθαρα διδάσκει ότι, και οι γυναίκες που τεκνοποιούν και οι άτεκνες γυναίκες δεν εξαρτώνται τόσο από τη θέληση του άνδρα, όσο από τη θέληση του Θεού.
Ακόμα και τα κοπάδια των ζώων πολλαπλασιάζονται ή δεν πολλαπλασιάζονται, αναλόγως με τη θέληση του Θεού, όπως φαίνεται από τη Βίβλο.
Ακόμα και τα χρώματα και η πολυχρωμία των προβάτων και των κατσικών εξαρτώνται από τη θέληση του Θεού, όπως διαβάζουμε από την παράξενη ιστορία περί του Ιακώβ και του Λάβαν και του κοπαδιού τους (Γεν. 30, 31).
Σ’ όλες τις ενέργειες της φύσης είναι ανακατεμένη στενά και μια πνευματική υπερφυσική δύναμη και θέληση. Εάν ο Θεός άφηνε στη φύση να παράγει ό,τι εκείνη θέλει και όσο θέλει, θα κυριαρχούσε χάος και παραλογισμός.
Κάθε γέννηση είναι γεμάτη από ουράνιο μυστικό. Το ότι σας φαίνεται η γέννηση του Χριστού από την Παναγία εξαιρετικά μεγάλο μυστήριο, τούτο συμβαίνει επειδή κι όλος ο Χριστός είναι καθαυτός εξαιρετικά μεγάλο μυστήριο.
Αυτό αισθάνθηκε και η ίδια η Θεομήτωρ, γι’ αυτό και ρώτησε τον αρχάγγελο Γαβριήλ: «Πώς έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω;» (Λουκ. 1, 34).
Σ’ αυτό ο άγγελος του Θεού της αποκρίθηκε – κι έτσι απαντά και σε σας – με τα λόγια: «Ότι ούκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ πάν ρήμα» (Λουκ. 1, 37).
Ειρήνη σε σας από τον Θεό.
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Δεν φτάνει μόνον η πίστη…». Ιεραποστολικές επιστολές Β’ Εκδόσεις «Εν πλω», 2008.