Ένα από τα πιο συνηθισμένα και παγκοσμίως γνωστό από τα αξιοθέατα της ζωής μας είναι ο γαλάζιος ουρανός την ημέρα ( όταν φυσικά λείπουν τα μαύρα συννεφάκια!), αυτό όμως που δεν είναι ακόμη ευρέως γνωστό είναι τί είναι αυτό που του δίνει αυτό το χρώμα την ημέρα!
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρότερος, η λύση στο πρόβλημα αυτό ήταν ότι το χρώμα ο ουρανός το δανείζεται από την απέραντη γαλάζια θάλασσα. Δεν ήξερα τότε βέβαια ότι ο δανεισμός γίνονταν αντίστροφα.
Επίσης χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι είχα την εντύπωση ότι ο γαλάζιος θόλος ήταν το κάλυμμα της ελλειψοειδούς γης και εμείς ήμασταν καλυμμένοι κάτω από την ασφάλεια του, μέχρι που ήρθε η μέρα που κατάλαβα ότι είμαστε ακριβώς πάνω στην επιφάνεια!
Είχα απορίες έτσι έψαξα, ρώτησα, διάβασα και κατέληξα στο τι ακριβώς συμβαίνει …
Ο ήλιος εκπέμπει φως που διαπερνά το διάστημα καθώς κατευθύνεται προς τη Γη (επειδή το διάστημα είναι ένα κενό δηλαδή, δεν έχει ατμόσφαιρα),
το φως παραμένει σε μεγάλο βαθμό σε ηρεμία μέχρι να πλησιάσει τη Γη, της οποίας η ατμόσφαιρα είναι ένα μίγμα που αποτελείται από μόρια αερίων (κυρίως του οξυγόνου και άζωτου) καθώς και άλλων υλικών.
Όσο πιο πολύ πλησιάζει στη Γη το φως, τόσο μεγαλύτερο είναι το πάχος της ατμόσφαιρας που συναντά.
Το φως από τον ήλιο φαίνεται λευκό, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας συνδυασμός των χρωμάτων. Το εύρος αυτών των χρωμάτων που είναι ορατά στο ανθρώπινο μάτι είναι: από κόκκινο σε ιώδες, μέσω του πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε και λουλάκι, και είναι εμφανή όταν το φως περάσει μέσα από ένα πρίσμα.
Τα διαφορετικά χρώματα έχουν διαφορετικά μήκη κύματος και ενέργειες.
Το μωβ έχει τη χαμηλότερο μήκος κύματος και την υψηλότερη ενέργεια ,ενω το κόκκινο είναι εκείνο το χρώμα που έχει το μεγαλύτερο
μήκος κύματος και τη χαμηλότερη ενέργεια.
Καθώς το φως χτυπά την ατμόσφαιρα της Γης, τα διαφορετικά χρώματα αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους.
Μερικά απ ‘αυτά απορροφώνται από τα μόρια των αερίων. Κάποια άλλα δεν απορροφώνται.
Τα χρώματα (όπως το κόκκινο και πορτοκαλί), περνάνε μέσα από την ατμόσφαιρα και παραμένουν ανεπηρέαστα, ενώ άλλα (όπως το μοβ και μπλε) απορροφούνται , διότι τα μήκη κύματος τους (δηλαδή απόσταση μεταξύ των κορυφών του κάθε κύμα) από αυτά τα χρώματα είναι παρόμοια σε μέγεθος με τη διάμετρο ενός ατόμου του οξυγόνου.
Τα μόρια των αερίων τότε εκπέμπουν στη συνέχεια αυτά τα χρώματα και τα διασκορπίζουν στον ουρανό, προκαλώντας τον ουρανό να χρωματίζεται γαλάζιος.
Ο λόγος για τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον ουρανό γαλάζιο και όχι μοβ είναι επειδή τα μάτια μας είναι πιο ευαίσθητα στο γαλάζιο.
Πηγή: http://onidiary.blogspot.com/2011/02/blog-post.html?utm_sou