Το μεγαλύτερο θαύμα που έγινε και γίνεται συνεχώς, δεν είναι ούτε αυτό που έγινε στη Βηθλεέμ όπου γεννήθηκε ο Θεός και έγινε άνθρωπος, ούτε αυτό που έγινε στη Γεσθημανή, ούτε αυτό που έγινε στον Γολγοθά.
Τίποτα από αυτά…
Το μεγαλύτερο θαύμα είναι το πως μας ανέχεται ο Θεός να Τον κοροϊδεύουμε!
Να τρώμε, να πίνουμε, να καλοπερνάμε, να έχουμε αέρα, να έχουμε ήλιο, να έχουμε τα πάντα και να λέμε του Θεού:
– Θεέ, όλα τα παίρνω τα δικά σου, αλλά Εσένα δεν Σε πιστεύω. Εσένα δεν Σε δέχομαι και δεν Σε θέλω…
Αυτό είναι το μεγαλύτερο θαύμα! Το πως μας ανέχεται… Τέτοια μακροθυμία!!! Ποιός θα είχε αυτή τη μακροθυμία, παρά μόνο ένας Θεός;
Έως πότε όμως θα μας ανέχεται;
Στην Αμερική πήγαν 2 γνωστοί μου και μου διηγείται ο ένας απ’ αυτούς το εξής:
”Πήγαμε και πιάσαμε δουλειά. Από την πρώτη βδομάδα που πήγαμε για δουλειά, ο άλλος, ο Γιώργος, άρχισε να κλέβει. Η υπηρεσία το έμαθε, ότι αυτός ο Έλληνας κλέβει. Και σκέφτηκαν:
– Για να κλέβει πάει να πει, ότι δεν του φτάνουν τα χρήματα.
Και του αυξάνουν το μεροκάματο, χωρίς να του πούνε τίποτα. Και το Σάββατο που πήγε στη θυρίδα ο Γιώργος να πάρει το φάκελλο και τον άνοιξε, βρήκε περισσότερα λεφτά.
Ο Γιώργος όμως τίποτα! Συνέχιζε να κλέβει… Και παραπάνω χρήματα πήρε και συνέχιζε να κλέβει.
Αυτοί το αντιλήφτηκαν ότι πάλι κλέβει, αλλά δεν του είπαν τίποτα! Και πάλι σκέφτηκαν, ότι δεν θα του φτάνουν τα χρήματα. Και του αυξάνουν το ημερομίσθιο, για δεύτερη και τρίτη φορά, μέχρι που έφτασε ο μισθός του να διπλασιαστεί!
Ο Γιώργος όμως ασυγκίνητος, συνέχιζε να κλέβει…
Όταν είδαν αυτοί εκεί, ότι και η τρίτη αύξηση δεν τον διόρθωσε, τον κάλεσαν στο γραφείο και του είπαν:
– Θέλουμε να μας πεις πώς σκέφτεσαι και θα σε πούμε και εμείς πως σκεφτόμαστε. Από την πρώτη μέρα που έπιασες δουλειά στο εργοστάσιο, άρχισες να κλέβεις.
Εμείς, όταν είδαμε ότι έκλεβες, είπαμε ότι δεν σε έφταναν τα χρήματα. Δεν σου δώσαμε περισσότερα χρήματα μέσα στην επόμενη βδομάδα;
– Ναι με δώσατε, είπε ο Γιώργος.
– Γιατί συνέχισες να κλέβεις; Εμείς νομίσαμε, ότι πάλι δεν σου φτάνουν τα λεφτά και σου κάναμε και δεύτερη αύξηση. Σου κάναμε και τρίτη αύξηση; Αλλά εσύ συνέχισες να κλέβεις; Γιατί;
– ….
– Δεν είσαι καλός Έλληνας και τον διώξανε από τη δουλειά”.
Αν άνθρωποι φτάνουν σε τέτοιο σημείο μακροθυμίας και ανεξικακίας έναντι της πονηριάς του άλλου, προκειμένου να διορθωθεί, φαντάζεστε ένας Θεός, τι μακροθυμία δείχνει έναντι των ανθρώπων που είναι μακριά Του;
Ο Θεός τους περιμένει, μετέρχεται τα πάντα και τους δημιουργεί προϋποθέσεις σωτηρίας, προκειμένου να επιστρέψουν και να σωθούν…
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982)
