«Πόσοι Χριστιανοί λένε: “Πιστεύω στον Θεό”, ενώ στην πραγματικότητα δεν πιστεύουν!
Πόσα στόματα παραμένουν βουβά, όταν βρίσκονται ανάμεσα σε ανθρώπους και πρέπει να υπερασπιστούν το Θεό και τους Αγίους Του, που βλασφημούνται από τα παιδιά του κόσμου τούτου!
Μερικοί δεν μιλάνε καθόλου, ενώ πρέπει να υποστηρίξουν την συζήτηση που αναφέρεται στο Θεό ή να σταματήσουν οποιαδήποτε προσβολή ή βλασφημία.
Πολλοί λένε, πως πιστεύουν στο Θεό, με το που θα τους βρει όμως κάποιος πειρασμός ή δυσκολία, λιποψυχούν αμέσως, τους πιάνει απόγνωση, μερικές φορές μάλιστα γογγύζουν.
Τί έγινε η πίστη τους; Την έχασαν την ίδια στιγμή, που έπρεπε να δείξουν την υποταγή τους στο θέλημα του Θεού και να πουν:
”Ας γίνει όπως θέλει ο Κύριος”. ”Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον” (Ιώβ 1,21).
Διαφορετικά, είναι φανερό, πως πιστεύουν στο Θεό, μόνο όταν ευημερούν και Τον αρνούνται στην πρώτη δυσκολία».
Άγιος Ιωάννης Κροστάνδης (✞ 20-12)
