Μ’ αυτά τα λόγια όμως ο διάβολος μάνιαζε περισσότερο. Κι αμέσως δοκίμαζε άλλο όπλο: Του έφερνε αφόρητη νύστα και ασταμάτητα χασμουρητά, προσπαθώντας να τον αποχαυνώσει.
Αλλά εκείνος, μόλις ένιωθε νύστα, άρπαζε το ραβδί του κι άρχιζε να χτυπάει το σώμα του λέγοντας:
– Αχάριστε δούλε! Δεν σου έδωσα να φας και να πιεις; Τώρα θέλεις και ύπνο; Θα σε μάθω εγώ να νυστάζεις!
Τέτοια λέγοντας , χτυπούσε όλο και περισσότερο το σώμα του. Τόσο που η νύστα τελικά υποχωρούσε! Και τότε άρχιζε ν’ αγρυπνεί και να προσεύχεται…
Μετά την προσευχή έλεγε πάλι:
– Κοίταξε, Νήφων! Έφαγες και ήπιες. Αν τώρα υπηρετήσεις ανύσταχτα τον Κύριό σου, θα σε ξαναχορτάσω με τις δωρεές Του. Αν όμως αρχίσεις να λυγάς στον ύπνο, θα σε πεθάνω στην πείνα και τη δίψα!
Ακούγοντας ο διάβολος αυτά τα λόγια, λύσσαγε.
– Αλιτήριε Νήφων! τσύριξε μια μέρα. Πιο πανούργος κι απ’ τους δαίμονες είσαι! Ποιος σου τις έδειξε τούτες τις κατεργαριές; Πού τα ‘μαθες αυτά τα κόλπα, μου λες; … Αλίμονό μου!
Με πάμπολλους πάλεψα ως τώρα, μα τέτοια σκληρό καρύδι ποτέ μου δεν συνάντησα! Δεν φτάνει που με βρίζει και με κοροϊδεύει, διαλαλεί κι από πάνω πως δεν φοβάται τους δαίμονες.
Κακό που με βρήκε!
Τον ρίχνω μια φορά, σηκώνεται, με ρίχνει δύο και τρεις!
Και μου λέει ειρωνικά: «Δεν βλάπτει κανέναν να κρατάμε τις ισορροπίες!». Άλλοτε πάλι με απειλεί: «Μα κι αν πέσω, τι λες, δεν μπορώ να ξανασηκωθώ;».
Tί να κάνω πια…
Μα έννοια σου!
Νέος είν’ ακόμα!
Κι εγώ ξέρω χίλια τεχνάσματα!
Θα τον τραβήξω πάλι στο βούρκο της ακολασίας…
Πηγή: Από το βιβλίο «Ένας ασκητής Επίσκοπος – Όσιος Νήφων Επίσκοοπος Κωνσταντιανής»
Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2011