Όταν κάποιος, είναι εξαγοράσιμος σημαίνει ότι δεν είναι χριστιανός. Οι ορθόδοξοι Πατέρες της Εκκλησίας δεν πτοήθηκαν από δωροδοκίες ή απειλές.
Η δωροδοκία σε ζητήματα πίστεως είναι ισοδύναμη με την περίπτωση του Ιούδα, ο οποίος πρόδωσε το Χριστό για κάποια αργύρια. Τέτοια δωροδοκία χαρακτήριζε μόνον ορισμένους αιρετικούς.
Όταν ο αυτοκράτορας Αναστάσιος ενέδωσε στην αίρεση του Ευτυχούς, στράφηκε εναντίον των αποφάσεων της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου (Χαλκηδόνα, 451) και θέλησε να ακυρώσει την ισχύ αυτών των δογμάτων.
Προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξή των πιο επιφανών αντιπροσώπων της Εκκλησίας, ο αυτοκράτορας άρχισε να τους στέλνει διάφορα δώρα. Ο άγιος Θεοδόσιος ήταν ο πιο φημισμένος άνθρωπος σε ολόκληρη την Παλαιστίνη.
Ο αυτοκράτορας του έστειλε ως δώρο τριάντα κιλά χρυσό για τις ανάγκες τάχα του μοναστηριού. Ο Θεοδόσιος κατάλαβε ότι ο αυτοκράτορας ήθελε να τον δωροδοκίσει.
Πράγματι πόσο σοφά ενέργησε ο άγιος του Θεού!
Δεν ήθελε να κρατήσει τα χρήματα για το μοναστήρι, παρόλο που αυτό είχε μεγάλες οικονομικές ανάγκες, δεν ήθελε όμως ούτε να τα επιστρέψει στον αυτοκράτορα, για να μην τον παροργίσει περισσότερο εναντίον των ορθοδόξων, έτσι μοίρασε αμέσως όλο το χρυσάφι στους φτωχούς στο όνομα του αυτοκράτορα.
Η ελεημοσύνη αυτή δυνάμωσε την προσευχή του στο Θεό για τη διόρθωση του αυτοκράτορα και την επιστροφή του στον ορθό δρόμο.
Ο Πρόλογος της Αχρίδος (Ιανουάριος) – ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ
