Η συνταγή, το μυστικό για την μεγαλύτερη ευτυχία είναι κάτι που όλοι μας το αναζητάμε λίγο-πολύ!
Το θέμα είναι σε ποια κατεύθυνση το ψάχνουμε!
Θυμάσαι που, πριν περίπου 2 εβδομάδες, μου είπες ότι διαγνώστηκες με καρκίνο; Πόσο πόνεσες…
Πόσο πόνεσαν οι δικοί σου…
Θα’θελα να μπορούσα να φιλήσω τα χέρια σου, πονεμένε μου φίλε, να σε κοιτάξω στα μάτια και να σου πω: “είσαι ήρωας”.
Όχι μόνο γιατί αντέχεις και αγωνίζεσαι και προσεύχεσαι.
Όχι μόνο γι’αυτό. Αλλά και για το ότι είσαι ένας αναζητητής αληθινός της ευτυχίας.
Αυτά είναι τρελά πράγματα. Να βλέπεις πως το σώμα σου φθίνει, μα η ψυχή σου να’ναι τόσο αγωνιστική! Απίστευτα πράγματα… Κι έρχεται και η Ανάσταση για να μας αποτρελάνει όλους!
Εκεί που όλα μυρίζουν θάνατο, σήψη, στεναχώριες και κλάματα, έρχεται εκείνο το μοναδικό ΦΩΣ να μας α π ο γ ε ι ώ σ ε ι!!!
Έρχεται εκείνο το ολόγλυκο πρόσωπο του Χριστού μας με τέτοια δύναμη απ’τα έγκατα του Άδη που σπάει σαρωτικά τις αλυσίδες του πόνου!
‘Ερχεται! Με τέτοια δύναμη και φως που οι καρδιές μας γεμίζουν φως! Τα μάτια μας γεμίζουν από γλυκά δάκρυα ευτυχίας! Οι ψυχές μας πετάνε από ευτυχία!
Καθώς ο Χριστός μας ανασταίνεται κι έρχεται με φόρα απ’τον Άδη, του φωνάζουμε κι εμείς γεμάτοι χαρά: “Χριστέ μου! Χριστέ μου”! Κι Εκείνος καθώς ανεβαίνει προς τον Ουρανό, μάς απλώνει το χέρι.
Και ενώ οι θλίψεις μάς είχαν αποτελειώσει, τώρα κάνουμε την υπεράνθρωπη κίνηση και του δίνουμε του Χριστού μας το χέρι μας! Και ανεβαίνουμε κι εμείς μαζί Του. Με φόρα. Με πίστη. Με ελπίδα.
Α Ν Α Σ Τ Α Ι Ν Ο Μ Α Σ Τ Ε !! ΠΕΤΑΜΕ!! Τ’ΑΚΟΥΣ; ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΟΙ ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ!
Πού πήγες Άδη;
Πού εξαφανίστηκες πόνε;
Πού χάθηκαν τα δάκρυα της μοναξιάς, της θλίψης, της στεναχώριας;
Είμαστε τόσο δυνατοί τώρα που τίποτα δε μας φοβίζει! Είμαστε τόσο χαρούμενοι κι οι καρδιές μας κοντεύουν να σπάσουν απ’την τόση χαρά!
Είμαστε σε τροχιά ουράνια! Είμαστε πια οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι του πλανήτη!
