Αρχή πάντων και τέλος ποιού Θεόν.
Βίου το κέρδος, εκβιούν καθ΄ ημέραν.
Γίνωσκε πάντα των καλών τα δράματα.
Δεινόν πένεσθαι, χείρον δ΄ ευπορείν κακώς.
Ευεργετών νόμιζε μιμείσθαι Θεόν.
Ζήτει Θεού σοι χρηστότητα χρηστός ών.
Η σάρξ κρατείσθω και δαμάσθω καλώς.
Θυμόν χαλινού, μη φρενών έξω πέσεις.
΄Ιστη μεν όμμα, γλώσσα δε στάθμην έχοι.
Κλείς ωσί κείσθω, μηδέ πορνεύοι γέλως.
Λύχνος βίου σοι παντός ηγείσθω λόγος.
Μη σοι το είναι τω δοκείν υπορρέοι.
Νόει τα πάντα, πράσσε δ΄ ά πράσσειν θέμις.
Ξένον σεαυτόν ίσθι, και τίμα ξένους.
΄Οτ΄ ευπλοείς, μάλιστα μέμνησο ζάλης.
Πάντ΄ ευχαρίστως δεί δέχεσθαι τα εκ Θεού.
΄Ράβδος δικαίου πλείον, ή τιμή κακού.
Σοφών θύρας έκτριβε, πλουσίων δε μη.
Το μικρόν ου μικρόν, όταν εκφρέρη μέγα.
΄Υβριν χαλινού, και μέγας έση σοφός.
Φύλασσε σαυτόν, πτώμα δ΄ άλλου μη γέλα.
Χάρις φθονείσθαι, το φθονείν δ΄ αίσχος μέγα.
Ψυχή θύοιτο μάλλον ή το πάν Θεώ.
΄Ω τις φυλάξει ταύτα, και σωθήσεται;
(Και η μετάφραση των στίχων)
Αρχή και τέλος όλων όσων συμβαίνουν στη ζωή σου να έχεις τον Θεό.
Βίου (της ζωής σου) το κέρδος είναι κάθε μέρα σου να ζης καλά (κατά Θεόν).
Γνώριζε όλες τις καλές πράξεις των αγιασμένων ανθρώπων.
Δεινόν είναι να πεινάει κάποιος, αλλά φοβερότερο είναι ο πλούτος ο παράνομος.
Ευεργετείς; Μάθε ότι μιμείσαι τον Θεό.
Ζήτα από τον Θεό να είναι οικτίρμων σε σένα, αφού πρώτα όμως εσύ έχεις σπλάχνα οικτιρμών.
Η ανθρώπινη σάρκα να συγκρατείται και να δαμάζεται.
Θυμό χαλίνωνε για να μη πέσεις έξω από τη λογική.
΄Ισια και ψηλά το βλέμμα σου να έχεις και στη γλώσσα σου μέτρο.
Κλειδωμένα να έχεις τα αυτιά σου και το γέλιο σου να είναι σεμνό.
Λυχνάρι της ζωής σου να είναι η λογική και να προπορεύται σε κάθε έργο σου.
Μη σου γλυστρά κάτω ότι φαίνεται και εκείνο που υπάρχει.
Να ερευνάς με τον νού σου τα πάντα και να πράττεις όμως όσα επιτρέπονται.
Ξένος πως είσαι να το μάθεις καλά και γι΄ αυτό να τιμάς τους ξένους.
Όταν με γαλήνη ταξιδεύεις τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα.
Πάντα να δέχεσαι ευχάριστα όσα προέρχονται από τον Θεό.
Ραβδί του δικαίου να σε κτυπά καλύτερα, παρά να σε τιμά ο κακός.
Στις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι ενώ από τις θύρες των πλουσίων να είσαι μακρυά.
Το μικρό δεν είναι μικρό όταν οδηγεί σε κάτι μεγάλο.
΄Υβριν (στην έπαρση) να βάζεις χαλινάρι για να γίνεις μεγάλος σοφός.
Φύλαξε τον εαυτό σου από την πτώση και αν κάποιος άλλος πέσει να μη γελάς (να μη χαίρεσαι).
Χάρισμα είναι το να σε φθονούν ενώ το να φθονείς εσύ είναι μεγάλη ντροπή.
Ψυχή που προσφέρεται στον Θεό είναι η καλύτερη θυσία.
΄Ω!!! αλήθεια όποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά αυτός και θα σωθεί.
ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ P.G. 37,908-910
