«Εκείνος που θέλει να σωθεί πρέπει, ακόμη καί με τη βία, να ωθεί τον εαυτό του προς το καλό και ας μη θέλει η καρδιά.
Γιατί λέει ό άψευδής Κύριος: “Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται καί βιασταί άρπάζουσιν αύτην” καί πάλι:
“Αγωνίζεσθε είσελθείν δια της στενής πύλης”.
Πρέπει, λοιπόν, καί χωρίς να θέλουμε, να ωθούμε τον εαυτό μας στην αρετή: δηλαδή στην αγάπη, ενώ δεν έχουμε αγάπη, στην πραότητα, ενώ αυτή μας λείπει, στο να έχουμε συμπαθή καί φιλανθρωπη καρδιά, να ανεχόμαστε τίς προσβολές καί τον παραμερισμό καί να εγκαρτερούμε, ενώ ακόμη δεν έχουμε αυτή τη συνήθεια, στην προσευχή, αν καί δεν έχουμε ακόμη πνευματική προσευχή.
Αν ό Θεός δει ότι αγωνιζόμαστε έτσι καί ωθούμε με τη βία τον εαυτό μας προς το καλό, έστω κι αν η καρδιά μας αντιστέκεται, τότε θα μας γεμίσει με όλους τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος».
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος
