Τίς ἔσχατες ἡμέρες θά ἔρθουν δύσκολοι καιροί.
Γιατί οἱ ἄνθρωποι θά εἶναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, ἀπειθεῖς στούς γονεῖς τους, ἀχάριστοι, ἀσεβεῖς, ἄστοργοι, ἀδιάλλακτοι, συκοφάντες, ἄσωτοι, ἄγριοι, ἐχθροί τοῦ καλοῦ, προδότες, αὐθάδεις, φουσκωμένοι ἀπό ἐγωισμό…
Θ΄ ἀγαπᾶνε πιό πολύ τίς ἡδονές παρά τόν Θεό.
Θά δείχνουν ὅτι ἔχουν εὐσέβεια, ἀλλά θά ἔχουν ἀρνηθεῖ τή δύναμή της μέ τίς πράξεις τους.
Κι αὐτούς νά τούς ἀποφεύγεις…
Απ. Παύλος, πρός Τιμόθεον Β´ επιστολή, κεφ. γ´, στίχοι 1-6
