Οι άνθρωποι λένε πως αν βλέπανε ένα θαύμα θα πιστεύανε. Γιατί βεβαιώνουνε ότι θα κάνανε πράγμα που δεν γνωρίζουν; Το κάνουνε γιατί φαντάζονται πως αυτή η πιστη δεν είναι άλλο τίποτα παρά να λατρεύει κανείς τον Θεό και να κουβεντιάζει μαζί Του, όπως τα νοιώθει το μυαλό τους.
Αλλά η αληθινή πίστη ε’ιναι να γίνεται ο άνθρωπος ένα τίποτα μπροστά στον κύριο του παντός που τον εξοργίσαμε τόσες φορές και που μπορεί να μας καταστρέψει δίκαια , σε κάθε στιογμή, και να παραδεχτεί πως δε μπορεί μοναχός του να κάνει τίποτα, δίχως Εκείνον, και πως είναι τέτοιος που να γυρίζει ο Θεός το πρόσωπο Του από δαύτον, τον αμαρτωλό.
Και να γνωρίζει πως μάς χωρίζει από τον θεό μια μεγάλη αμαρτία, και πως δίχως κάποιον που να μεσιτέψει , δεμπορούμε να σιμώσουμε στον Κύριο.
Μη σας φαίνεται παράξενο σαν βλέπετε κάποιους απλοϊκούς ανθρώπους που πιστεύουνε δίχως να συλλογίζουνται. Ο Θεός τους αξιώνει να αγαπούνε Εκείνον και να μισούνε τον εαυτό τους.Γέρνει την καρδιά τους στην πίστη Του..
Κανένας άνθρωπος δεν πιστεύει ποτές με μιά πίστη αληθινή κι ωφέλιμη στην ψυχή, αν δεν γείρει την καρδιά του ο Κύριος. Και πιστεύει από την ώρα που θα την γείρει.Αυτό το γνώριζε ο Δαυίδ , για τούτο έλεγ: «Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύρια σου και μη εις πλεονεξίαν » (Ψαλμ.ριη΄,36)
Όσοι πιστεύουνε χωρίς να διαβάσουνε την Αγία Γραφή , τ΄ αξιώνουνται επειδής έχουνε μέσα τους κάποια αγιασμένη κλίση, και γιατί όσα ακούνε να λένε για τη θρησκεία μας όποιοι τη μελετήσανε , συμφωνάνε με τούτη την κλίση τους.
Ομολογώ πρόθυμα πως ένας τέτοιος χριστιανός, σαν κι αυτούς που πιστεύουνε δίχως να΄χουνε ανάγκη κάποια απόδειξη, δε θα΄χει τίποτα να πει που με δαύτο να μπορέσει να γυρίσει στην πίστη έναν άπιστο οπού θε να΄χει να πεί πολλά από μέρους του.
Εκείνοι όμως που γνωρίζουνε τα αληθινά σημάδια της πίστης , θα καταλάβουνε πως αυτός ο χριστιανός είναι φωτισμένος αληθινά από τον Θεό, μ΄όλο που δεν μπορεί να το αποδείξει ο ίδιος
Βίος και πολιτεία του Βλάσιου Πασκάλ. Πηγή ζωής. -Φώτης Κόντογλου-εκδ.Αστήρ ,1975 Β΄Έκδοση σελ 34-35
