Αυτά τα λουλουδάκια, οι μπλε καμπανούλες, άρεσαν πολύ στον π. Γεράσιμο. Από το μέρος που ο ίδιος μάς έδειξε, όπου αυτή την εποχή φυτρώνουν, του τα μαζέψαμε.
Και αφού πλησιάζει η γιορτή του Αγίου Χαραλάμπους θα μοιραστούμε μαζί σας μιαν ιστορία που ο π. Γεράσιμος μάς έλεγε και σχετίζεται με τον Άγιο Χαράλαμπο :
Ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Διονύσιος στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου 1940-1942 υπηρετούσε ως ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Μηθύμνης και τον Αύγουστο του 1942 συνελήφθη από τους Γερμανούς κατακτητές με την κατηγορία ότι βοηθούσε και περιέθαλπε Βρετανούς στρατιώτες.
Οι Γερμανοί τον βασάνισαν σκληρά και τον κατεδίκασαν σε δεκαετή ειρκτή.
Σε πρώτη φάση τον έστειλαν στη Θεσσαλονίκη στο στρατόπεδο «Παύλος Μελάς» και στη συνέχεια βρέθηκε για τρία χρόνια στα γερμανικά στρατόπεδα Στόουν και Μπερνάου, όπου βασανίστηκε φρικτά και έφτασε πολλές φορές στα πρόθυρα του θανάτου. Με την παρέμβαση της Παναγίας σώθηκε.
Μετά το τέλος του πολέμου συνέχισε τη διακονία του στη Μυτιλήνη, στη Ναύπακτο, στο Καρπενήσι και επίσης οργάνωσε στην Κύπρο την Ιερατική Σχολή «Απόστολος Βαρνάβας».
Ο Διονύσιος εργάστηκε σκληρά και για το νόμο αναγνώρισης των Μετεώρων ως ιερού χώρου. Κάποια στιγμή ο Διονύσιος αρρώστησε με φοβερούς πόνους από την ανίατη ασθένειά του και δεν είχε τελειώσει το έργο του.
Τότε ζήτησε να του πάνε την Αγία και πάντιμο Κάρα του Αγίου Χαραλάμπους που βρίσκεται στα Μετέωρα, εις το Μοναστήρι του Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου. Του εμφανίστηκε ο Άγιος Χαράλαμπος και συνομίλησαν.
Ο Δεσπότης παρακάλεσε τον Άγιο να μεσολαβήσει στον Κύριο να πάρει παράταση ζωής για να ολοκληρώσει το έργο του.
“Θα ζήσεις άλλα πέντε χρόνια, Διονύσιε”, του είπε. Και πράγματι ανέκτησε τις δυνάμεις του, και διεκπεραίωνε τα καθήκοντά του, και πέρασαν τα πέντε χρόνια.
Στις αρχές του 1970, πάλι πόνοι και επιδείνωση της ασθένειάς του. Πάλι ο Μητροπολίτης Διονύσιος ζήτησε την κάρα του Αγίου Χαραλάμπους και πάλι εμφανίστηκε μπροστά του ο Άγιος. Του ζήτησε λίγη ακόμη παράταση ζωής.
“Όχι, Διονύσιε, δεν είπαμε πέντε χρόνια; Τώρα πρέπει να φύγεις”.
Το έλεγε με ένα μειδίαμα ο π. Γεράσιμος αυτό το τελευταίο, προσθέτοντας: «Βλέπετε, αυτή ήταν η συμφωνία».